wa was vandaag

my tot over myn oren volgestoken met dafalgans en trachitols, en my dan, plat op de rug, naar de arenberg overgevoerd laten worden door ons ma en ons pa.
    de belangrykste dag van het jaar is kerstmis en hét meest zinvolle dat een mens kan doén met kerstmis, is voor vyfhonderd kinderen gestalte staan geven aan charles dickens' a christmas carol. zodat ik op slag genezen bleek, en tezamen met al myn vrienden een prachtwerkje mocht afleveren, feitelyk ietsie tégen myn bange verwachtingen in...
    enige nadeel van de laringitis: phototoestel thuis vergeten, om aldus nààst de portretten te grypen van een bedwelmend aantal schoonheden (allemaal milfen ondertussen), die ik reeds twintig jaar niet meer had gezien (vermits de actieve bloeiperiode van myn hechte band met hoofdrolspeler geert beullens dateert van twintig jaar terug...)
    daarna weêr naar huis door de slagregen, en, opnief doodziek, met moeite chinees gegeten, en daarna met luv in de zetel naar het laatste deel liggen kyken van de best vermakelyke langspeelfilm "submarine".