pfieuw, net als gisteren ook vandaag weêr acht uurs non-stop aan het werk geweest voor de aanstaande aflevering van "goethe op de apenplaneet". iedere maand een volstrekt nieve vertoning - daar lach je niet meê! gisteren in het vroeg van de avond was ik de wanhoop voorby, doch momenteel is er troost in myn twee ogen, zelfs is er een verhaaltje in naar binnen geslopen waar ik fier over ben, en dat ik graag zal vertellen - ik moet my al inhouden om het niet hier en nu reeds prys te geven; alleen nog de details, te maandag zien ik de jowan petit, die het kaf van het koren onderscheidt, zeer vakkundig...
voorts is het een goed leven hier op het noordelyke noord - ik ben weêr genezen ook (naar te vrezen valt, gaat nu echter luv voor de byl, die, daarstraks, ging slapen met een ontstoken strot... maar wie past dan op de kinderen?) (het is de laatste dag van de kerstvakantie, o Here; vanaf te maandag weêr die tredmolen,- okay...)
ik leef nu zo burgerlyk mogelyk, het huishouden doen en literatuur, is alles waarvoor ik leef... my voor die literatuur afzonderen, hoeft ook niet meer; er zit toch niemand op te wachten. ik werk my suf - al is het myn oprechte ambitie om in de waarheid juist zo wéinig mogelyk te doen...
goed ook dat de winter zo zacht is...
in de kringloopwinkel, tussen de bedryven door, een olieverf-schildery wezen halen; van zodra de lente daar is, vanaf de maand van mei, hoop ik weêr een expositie op te bouwen, door "studio vitalski" weêr in het leven te roepen. vanaf nu tot dan, probeer ik zoveel mogelyk bestaande, oubollige, bladgoud omkaderde olieverf-schilderyen te verzamelen, dewelke myn arme vrienden dan naar myn tirannieke instructies zouden kunnen beschilderen...
wie kan het veel schelen...
het is vier uur, ik moet onder de wol...
1 opmerking:
Een reactie posten