nu is het al de derde januari en nog steeds heb ik geen klap kunnen uitvoeren voor de vierde aflevering van "goethe op de apenplaneet", welk theaterstuk klaar moet zyn op negen januari. geen tyd - maar ook geen aspiratie. maar goed, we mogen, moéten vertrouwen op de natuurlyke golfslag... beter zeggen "ik heb niks," dan te staan doen alsof...
de stookketel dreunt behoorlyk hard, hier in de machine-kamer. dus: meteen van zodra het hierbinnen nét warm genoeg is, zet ik dat metalen monster in de bykamer op "off", middels de grootste drukknop voorhanden, en dat is dan tevens een goeie zaak voor de financiën. we wonen hier nog maar pas, we hebben er geen flauw idee van aan wat voor een energiefactuur we begonnen zyn, we moeten een integraal jaar afwachten, om dan te concluderen:"verdorie, voor niks aldoor in de kou gezeten!", oftewel:"shit, zullen we zelfs de vaatwasmachine moeten wegdoen..."
myn leven is alleen nog maar een kwestie van tydig het ouw papier buiten zetten, photo's gaan laten maken voor een nief paspoort, naar het stort ryden en een kader ophangen die daar de volgende middag weêr wegmoet.
toch hoor je vitalski niet klagen, in tegendeel. nu myn carrière min of meer verdampt is, is de niet onverdienstelyke identiteit van "huisman" nog de enige vluchtheuvel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten