vrijdag 31 oktober 2014
linkie
http://radio.klara.be/radio/10_herbeluisteren.php?code=SIM
state of being, 31 oktober 2014
gezondheid: erg fit en op een tegendraadse manier zelfs lenig, hoewel in principe moet worden gezegd dat het hier een knekelhuis is, met àllevier inwonenden die zich een baan door de nacht hoesten; rocco james conan een bronsjit, luv een opkomende bronsjit, mollie en kik een zekere slym-hoest die van zéér diep komt. bovendien toch ook geen optimale slokdarm, veel boeren, genoodzaakt traag eten. maar, dus: toch byzonder energiek, ik. (wel kwam ik lydia vandaag twéémaal tegen, smiddags in de bib, met mollie op myn schoot, en savonds in het badhuis, op de vergadering; en lydia zei me: vanmiddag zag je er zeer goed uit maar nu vanavond zie je er afgemat uit.)
liefdesleven: met handen en voeten gebonden, aan huis en haard, aan kind en gezin; een andere levensvorm volstrekt ondenkbaar... dus verre van liefdeloos maar wel stabiel en burgerlyk, en niet onvruchtbaar. we spelen iedere avond één kwartier yahtzee.
finance: de kosten die binnenkomen, zyn zonder overdryven kolossaal. kadaster, auto-verzekering, ereloon notaris voor herschikking lening, dakwerken, loodgietery, r.m.z., boekhouder; het stopt niét, en de getallen zyn astronomisch; opmerkelyk is evenwel dat ik die gehele klotezooi dag na dag met een stalen gezicht tot de laatste nikkel afbetaal; doordat ik, vervreemdend genoeg, meer geld op myn rekening heb staan dan me de voorbye vyf, zes jaar nog eens overkwam.
carrière: de somberte van, om den brode, een optreden in een helwit verlichte judo-zaal voor de verjaardag van een mens wiens vrienden zyn humor by nader inzien niet schynen delen, schynen voor éventjes althans van de baan. oef!!
oeuvre: goed bezig aan die aanstaande première genaamd "vitalski speelt victor glorieux en de jammerklacht - de eenzaamste mens van de wereld", wat toch iets "nieuws" is, doordat ik daar in een soort eigengemaakt A.N. spreek, dwz voor één keer eens niét in dat vitalskiaanse spreek-dialekt, dat ik nu myn levenlang aan het ontwikkelen ben geweest. dit opent fundamenteel nieve deuren, als zal het uitéindelyk wel weêr helemaal van hetzelfde zyn.
gegeten: aardappelpuree met prei en kip. brood met zeer goeie rabarbermoes. erg veel zwarte thee. daarjuist een gehele stapel pannenkoeken, zoals wel vaker na middernacht.
slaap: 's nachts slaap ik zeven uur door, overdag probeer ik daar ergens nog een halfuur by te doen.
kinderen: is eigenlyk een terreur, je wordt geen halve seconde met rust gelaten.
muziek: heb veel opstaan "the bleublack hussar" van adam ant.
lectuur: tot myn schande dus alweêr een bukowski-biografie, wel een erg goeie (door barry miles), en ook "highways", een middelbare schoolhandboek voor engelse literatuur van een niveau dat ze niet meer maken.
kledy: m'n béide paar schoenen beginnen echt te verslyten. dees kan zo niet langer. heb wel meer hemden dan ooit, wat goed uitkomt, omdat er telkens na een uur of twee door de kinderen op de schouders choco- en overgeef-plekken op komen te hangen.
huishouden: daarjuist nog eens een muis gezien, op de vuilniszak in de keuken.
verkeer: morgen onderweg naar tongeren niet vergeten te tanken. de rechterachterdeur kryg je byna niet meer dicht dus moet je zo weinig mogelyk opendoen.
woensdag 29 oktober 2014
agenda
te zaterdag: de àllerlaatste voorstelling van "een held van by ons", elckerlyc, turnhout; er zyn nog zes tickets...
linkie
http://radio.klara.be/radio/10_herbeluisteren.php?code=SIM
woensdag 29 oktober 2014
column streekkrant editie antwerpen
Het mooiste in Antwerpen zijn de levensverhalen van de doorwinterde Sinjoren zelf. Zo geraakte ik onlangs in gesprek met de legendarische Wiske. Er lopen in Antwerpen vele Wiskes rond, maar de meest beruchte is toch Wiske van café de Non-Stop op het de Coninckplein. Geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog, dus opgegroeid in tijden toen minder bedeelde meisjes er een zéér eigenaardige methode op nahielden om hun haartooi met pijpenkrullen te versieren: de moeder des huizes draaide repen krantenpapier in hun haar, spelde die dan vast, en goot er vervolgens, niet zonder ondertussen liedjes te zingen, twee liters bier overheen. En zo moest dit dan, met bier en alles erbij, een gehele nacht drogen. En 's morgens was het dan klaar: pijpenkrullen à la Little House On The Prairie, perfect voor de eerste en/of de plechtige heilige communie.
Wiske zelf liep minder lang school dan ze zelf had gewild; het waren haar ouders die vonden dat ze voor huiswerk geen tijd had -"Ga jij daar de vaat maar doen! Leren doe je maar op school!" Jarenlang overleefde Wiske als strijkster voor een wassalon. Haar baas stond vlak achter haar, telkens wanneer ze een foutje maakte, kreeg ze een dreun in de rug. Eerder toevallig kwam ze in de horeca terecht, en wel meteen in de hard-core horeca: Het Koetsierke, hartje Stationsbuurt. Waar je niet alleen bier leert tappen; je mag daar af en toe ook, met zéér harde hand, een paar dronkaards de straat op werken. Eens één keer viel dat in slechte aarde: iemand van die sukkels, die op straat belandde, voelde zich zo erg in zijn kont gebeten, dat hij terugkwam in een automobiel, om in het voorbijrijden met een geweer in het café naar binnen te schieten. Gelukkig raakte hij enkel de deurstijl.
Na vele jaren ploeteren voor een ander, opende Wiske haar eigen café op het de Coninckplein: café de Non-Stop. De naam zegt alles. Niet alleen werd er vierentwintig uur per dag doorgezopen, er werd ook "gevogele-pikt", er was een bingo, met carnaval werd Rio er naar de kroon gestoken. Zeer uitzonderlijk, namelijk één keer maar, sloegen ook bij Wiske zelf de stoppen door; toen sloeg ze, algeheel in een hoek gedreven door wanbetalers en dronken agressievelingen, haar éigen café kort en klein. De politie kwam langs, twee agenten - maar ook die twee agenten zette ze eigenhandig weer de straat op. Totdat ze, bloedend en wel, moest worden afgevoerd naar het ziekenhuis -"Naar overal, maar niet naar Stuyvenberg!" In Stuyvenberg was zij te goed gekend; alle uit Stuyvenberg ontsnapte alcoholiekers kwamen meteen, datzelfde halfuur nog, op de drempels van de Non-Stop terecht. In dat àndere ziekenhuis bekende Wiske pas na herhaaldelijk aandringen van de dokter:"Ja, ik ben een cafébazin… Ja, mijn klanten waren té erg, ik heb moeten vechten om te overleven." "Oké," zei de dokter. "Dan zal ik u van uw pols tot voorbij uw elleboog in het plaaster steken - kunt ge daarop uw rekeningen noteren!"
column streekkrant editie kempen
HONDSEIND
Ravels. Behorende tot het kieskanton Arendonk. Het gemeentehuis van Ravels staat in Weelde, omdat het daar zelfs voor de inwoners van Ravels zelf meer centraal gelegen is. Met andere woorden: Ravels is een ultra-perifere gemeente. Toen de Duitsers in '14-'18 een ellentriekdraad spanden om alle Vlamingen binnen te houden, werd die draad dwars door Ravels heen getrokken, met als gevolg dat Poppel en Weelde, maar ook Ravels zelf, voor een groot deel in een soort van niemandsland kwam te liggen; afgesloten van Nederland, maar ook van de rest van Vlaanderen. Ook dit wijst erop dat Ravels in iedere zin van het woord "ver afgelegen" is. Maar goed, Ravels leerde ons zopas ook de onvergetelijke Rode Duivel Kevin Janssens kennen, waardoor die gehele contreien meteen in het centrum van de wereld belandden.
Het meest noordelijke gedeelte van Ravels is dus Poppel, en daar de meest perifere buurt van heet Hondseind. Voordat Columbus tot de ontdekking kwam dat de wereld rond is, dachten de meeste wereldreizigers dat de aarde een platte schijf was; volgens sommige middeleeuwse reisverhalen zou dit "Hondseind" dé allerlaatste halte geweest zijn van de pannenkoek; àchter Hondseind, zo schreef ondermeer de kanunnik Sinte-Brandaen, zou je van de wereld af vallen. Maar zo waren er, ook volgens de legende, nog méér gemeenten; ook Hondschote in Frans Vlaanderen was zo'n mythe geschonken.
Maar: ze haalden het nieuws, deze week, de "Pieren" van Hondseind ("Pieren", zo worden de Ravelsenaren dus genoemd.) Niet dat er een bom-melding plaatsgreep, of een acute hongersnood, maar net zo lief iets ernstigs: volgens bepaalde stedenbouwkundige plannen zou er binnenkort in het hartje van Hondseind een kinderdagverblijf worden gevestigd - dus geen school, geen universiteit en/of zelfs geen kazerne, maar wel een kinderdagverblijf. Over hoeveel kinderen gaat dat dan? Gemiddeld huisvest een kinderdagverblijf een veertiental baby's en peuters. Het toffe is dat baby's en peuters geen motor rijden, dat die geen graffiti spuiten en ook geen heroïne. De helft van de dag liggen ze te slapen, al veroorzaken ze wel overlast, bijzonderlijk wanneer ze diarree hebben - wat érg vaak voorkomt.
En toch, een aantal inwoners van Hondseind heeft in zijn garage een waarachtig protestbord ineen gestoken, met daarop in duidelijke drukletters:"Wij willen hier GEEN kinderdagverblijf!" Ik begrijp waarom: de draaiende motoren van automobilisten die hun kinderen komen afzetten en weer ophalen; die kunnen een serieuze overlast veroorzaken. De vraag is echter: als er hier, in deze kalme, residentiële wijk geen kinderdagverblijf mag komen, waarom dan wél in een andere wijk? Er is nog maar één oplossing nu: al onze kinderen, peuters en kleuters in één gigantische raketcapsule bijeen steken - en bàffff, naar de mààn ermee!!
woensdagbunnie
om haar te vragen te komen optreden op tseefleeft volgende maand...
linkie
http://radio.klara.be/radio/10_herbeluisteren.php?code=SIM
agenda-ding
kortom, gryp deze kans aan en kom zien...
een antwerpse vriend of vriendin van me die dit nu leest, zou bovendien zelfs met me kunnen meêryden, laat maar iets weten...
wat deed je ten dinsdag
smiddags was ik in het oud-badhuis, met rechts myn stagiaire lore,
en links de gewezen eigenares van het legendarische seef-café "non-stop", interview over haar fenomenale leven in deze buurt...
dinsdag 28 oktober 2014
linkie
http://apps.vrt.be/radioplayer/player.html?channel=31&ondemand=31_KL141027LSIM.xml
a day in a life
maandag 27 oktober 2014
agenda
woensdag 29 okt:"daar sta iemand" live by george gorremans, mail vitalski@pandora.be voor meer info.
vrydag 30 okt:"daar sta iemand" live in cc de velinx, tongeren
zaterdag 1 nov: dernière van "een held van by ons" by theater elckerlyc (dwz laatste kans. tevens de tot dusver enige nog niét uitverkochte editie.)
wat deed je allemaal te zondag
ben er nu wel even groggie van...
maar stond toch garant voor een gevarieerde dag, zang dans muziek toneel poëzie et cetera. zo zie je nog eens wat...
hannelore bedert hierboven is bunnie, doordat ze mede jurylid was...
betekende een helse rit, over lummen en over geel, aldoor smalle rybanen waar ook de tegenligger 90 per uur mag ryden en heel veel ronde punten, en weinig straatverlichting, kei-vermoeiend.
but: worthwhile. was de voorlaatste keer dat ik ons toneelstuk kon zien. iedereen goed op dreef... wel kleine foutjes in de soundtrack, perfectie bestaat niet... let it loose...
zondag 26 oktober 2014
agenda - vandaag (zondag)
éindelyk macht!!
ik zal expres de slechtste laten winnen en de beste vernederen en in het stof laten byten!!
Kunstwedstrijd X-Press
Zondag 26-10-2014
Omschrijving:Kunstwedstrijd voor jongeren tussen 13 en 25 jaar. Deelnemen kan in de categorieën 'dans-performance', 'beeldende kunst', 'fotografie', 'schrijfsel', 'muziek' en 'film en video'. De hoofdprijs is 400 euro. Op zondag 26 oktober '14 kunnen alle deelnemers hun werk tonen aan een professionele jury en aan het grote publiek.
Prijs: gratis Organisatie: jeugddienst stad Tienenhttp://x-press.jeugd3300.be
Abonneren op:
Posts (Atom)
