zal er dan toch wel uitgeraken met die lezing over "letterkunde en WOI" te zaterdag. goed idee is, om het niét te gaan hebben over futuristen en dadaïsten en al dat soort onzin dat niemand ooit nog leest, en ook niet over die engelsen met hun loopgraaf-poëzie; doch om het wel, in plaats daarvan, hogerop te gaan zoeken; in engeland: james joyce' ulysses en t.s. eliot the hollow men, in frankryk proust en célines voyage, voor de duitstalige letteren de metamorfose van kafka en by ons bezette stad...
niet allemaal maar toch grotendeels auteurs die zich afzetten tegen actualiteit. james joyce liep op feestjes naar buiten van zodra men over politiek begon te spreken, t.s. eliot probeerde zich uitdrukkelyk aan hedendaags nieuws te onttrekken, proust lag in bed aan vroeger te denken (maar beschryft wel een door het raam aanschouwd bombardement op parys.) céline stak zyn nek wel uit, de ongelukkige!, maar in de voyage is hy vooral nog een figuur dat nolens volens overal in wordt medegezogen - hy van dezen hier dan ook de enige zynde, die meê op veldtocht ging, en een sergeant tot pudding geknald zag worden; die anderen zaten één na één in een soort gesubsidieerde tbc ondergedoken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten