(in afwachting van mn photo's die weêr alsmaar niet binnenkomen...)
zaterdag 31 januari 2015
weekendbunnie@interim
(in afwachting van mn photo's die weêr alsmaar niet binnenkomen...)
state of being, 31 januari 2015
ik moet al lang nadenken, zéér lang ja zelfs, om my te kunnen herinneren hoe ik precies, o lezers, ben wakker geworden vanmorgen, met yskoude voeten (ik slaap heden onder drié dekens...) ja, daar weet ik het weêr: uitzonderlyk werd ik wakker rond, eens dubbelchecken, kwart na acht 's morgens: door het geweêklaag van rocco james conan; zonder dat ik er weet van had, was luv de deur uit, en bleef ik dus alleen met die jongen achter.
hebben we beneden een tydlang tezamen televisie gekeken. rocco leert de kleuren, door autootjes die elk om beurt voorby komen gereden... nu kent hy ze onderhand - er is één kleur by, inderdaad, die hy nog niét herkent - ik weet echter eventjes niet meer precies dewelke dan... groen?
intussen werp ik een blik op het vierkante boek "sherlock holmes for dummies". de eerste radio-opname grypt te maandag plaats, ik zou nog vanalles willen opzoeken, doch word aldoor weggefloten, veelal door pietluttige dingen. byvoorbeeld daarnet: via de post hadden we voor rocco een ligbed laten komen, onderhand moet die uit z'n kinderbedje; maar de grote kartonnen dozen waar die meubelstukken in geborgen werden, puilden uit van hoogst elektrostatisch geladen isomo-bolletjes. die grote stukken karton omsnyden opdat ze meê kunnen met het oud papier, én vooral die onnoemelyke isomo-bolletjes by mekaêr krygen: daar ben ik daarjuist, omdat ze overal aan blyven plakken, een uur en een half meê bezig geweest! bestaat god? waarom? om één uur 's nachts - onderwyl ik dus feitelyk aan die sherlock holmes wil zitten...
's avonds een gig in wemeldinge, ging lekker hieronder de photo's - àls ik ze binnenkryg...
vrijdag 30 januari 2015
vrydagbunnies
van de onvergelykelyke jammerklacht
live in het armentehuis van sint-niklaas daarnet...
donderdag 29 januari 2015
blog-item ad interim
ik kryg de photo's van m'n smartphone echter alsmaar niet binnen...
gewoon afwachten, desnoods pas bloggen rond het middag-uur...
woensdag 28 januari 2015
maandag 26 januari 2015
state of being - 26 januari 2015
ik moet sumbiet om zes uur smorgens op, zonder de kans om in de loop van de lange dag die dan volgt, terug in bed te gaan liggen. met als gevolg dat ik my ertoe genoodzaakt zie, het byzonder kort te houden vanavond...
zondag 25 januari 2015
agenda
dinsdag ben kik in londen, voor de sherlock holmes-expositie.
te woensdag:"victor glorieux en de jammerklacht" live in de wynbar, roeselare.
ten donderdag:"victor glorieux en de jammerklacht" live in Buurthuis herleving, westerplein5, sint-niklaas
te vrydag:"daar sta iemand" live in wemeldinge, nederland - privé, maar: interesse mail vitalski3@gmail.com
te zaterdag:"victor glorieux en de jammerklacht" live in langdorp - privé, maar: interesse mail vitalski3@gmail.com
te zondag:"victor glorieux solo" op poëzie-festival "verlaat de stad", herentals
stond gisteren in de deur van café de reiger een sigaretje te smoren
toen daar een duitse wagen kwam aangereden à 120 km/uur (= in bebouwde kom, max 50 km/uur);
een andere wagen wou afdraaien;
dus die wagen die 120 reed is DOOR DE INGANG VAN DE KROEG HEEN GEREDEN
twee doden
verydeld vluchtmisdryf
nog enige gewonden
en hy hier die een lange tyd niet goed zal slapen
column streekkrant editie antwerpen
ANTWERPS LEGER
Voor wie het zou benieuwen: ik ben eigenlijk feitelijk geen tegenstander van hier en daar en af en toe een legersoldaat in de stad Antwerpen. In vroegere eeuwen maakte de soldaat deel uit van onze samenleving: hier was er een bakker, daar was er een hoefsmid, ginder was er een soldaat. De soldaat is uit het straatbeeld verdwenen, maar hij bestaat wel nog steeds. Hij werd verbannen naar verre oefenterreinen, in de heiden van Leopoldsburg, de duinen van Nieuwpoort. In principe kent de soldaat precies dezelfde evolutie als de dood zelf: in vroegere tijden lag het kerkhof middenin de stad, rond de kerk, zodat de begrafenis een alledaags tafereel was. Daarna werden onze grafperken alsmaar meer naar de periferie verbannen - maar de dood zelf is even reëel als toen; alleen willen we er niet meer van weten. Het kan niet anders of de in Antwerpen gepositioneerde militair beleeft deugd aan zijn nut, heden ten dage.
Een tweevoudige kleine kanttekening is de volgende. Ten eerste hebben de betreurde bewakers van de tekenaars van Charlie aangetoond dat een aanval hoe dan ook moeilijk te verijdelen valt, of je nu versperringen opwerpt of niet - wat zeker niet betekent dat je alles maar moet laten zoals het is, integendeel; alleen moeten we ons de vraag stellen wààr precies zo'n militaire inzet het effectief zou kunnen wezen. En wat dat betreft moeten we, ten tweede, wel inzien dat het aantal dodelijke slachtoffers van terreur in Antwerpen relatief gering is. Niet dat ze niet bestaan; een homofiel die in elkaar wordt geslagen door homo-haters, is ook een terreurslachtoffer. Maar in Antwerpen is dit aantal relatief gering in vergelijking met het antal dodelijke slachtoffers in verkeersongevallen die rechtstreeks worden veroorzaakt door snelheidsovertredingen.
Een vriend van mij stond vorige week in de deuropening van café De Reiger in de Pothoekstraat een sigaretje te roken. Vanuit de Schijnpoort komt er in deze bebouwde kom een auto aangereden in een tempo van, naar nadien werd uitgerekend, 120 kilometers per uur. Precies op het kruispunt waar mijn vriend stond, moest deze snelheidsmaniak uitwijken - gevolg: hij vliegt DWARS DOOR DE INGANG VAN HET CAFE. Gevolg: twee doden, en nog iemand zijn beide benen kwijt. Dit is hier een paar dagen geleden weer gebeurd. Als er driehonderd meter verderop, aan de ingang van het Schijnpoort, een paar militairen hadden gestaan, enkel en alleen om snelheidsmaniakken tegen te werken, dan hadden die mensen vandaag nog geleefd. Inderdaad, hier pleit ik voor: het leger in Antwerpen inzetten, maar dan bijzonderlijk voor het detecteren en ogenblikkelijk onschadelijk maken van die talloze verkeersvandalen, die tot dusver iedere dag opnieuw totaal vrijspel krijgen in het stad. Iedere dag opnieuw.
prent vd week
zonder enige hulp byeengetekend,
becommentariërend als:
"minnie mouse en mickie mouse ryden op een paard."
---- go crazy, dit is voor die leeftyd totaal abnormaal...
agenda
't seef leeft, oud badhuis, antwerp
Het legendarische, maandelijkse totaalspektakel van en rond, voor en door de Seefhoek, dé meest dichtbevolkte wijk van Antwerpen!
Met:
Leona Detiège, de meest vrouwelijke Antwerpse burgemeesteres ooit!
De aangrijpende jeugdverhalen van Maya Detiège!
De geheime bekentenissen van Janine Bischops, de Koningin van de Seef!
Een geest-verschijning van de enige echte Rik Coppens!
Foozen Ken, de voodoo-specialist!
De aangrijpende jeugdverhalen van Maya Detiège!
De geheime bekentenissen van Janine Bischops, de Koningin van de Seef!
Een geest-verschijning van de enige echte Rik Coppens!
Foozen Ken, de voodoo-specialist!
En verder:
- Theater Vonk en Borodowski
- Tapdansers-ensemble Carte Blanche
- Elsie en de Martino's
- Katty Deweerdt Goes Classic
- Jeanine pijpenkrullen doet iedereen daveren - gratis uw getekend portret door stadstekenaar Serge Baeken en Bert Lezy - Jaques van de rue vaseline - Indira, de nachtegaal van het Coninckplein, - de hypnotischeRachid - griezelen met Aafke Bruining - Lady Angelina goes flamenco - Johan Vanhecke en Willy Vandersteen - De wervelende Seefleef-band!!
- prijzenbingo
- de onnavolgbare seefhoekquiz
- mini-zaalvoetbal en touwtrek-wedstrijd
- het koor van Mozaïek!
- Theater Vonk en Borodowski
- Tapdansers-ensemble Carte Blanche
- Elsie en de Martino's
- Katty Deweerdt Goes Classic
- Jeanine pijpenkrullen doet iedereen daveren - gratis uw getekend portret door stadstekenaar Serge Baeken en Bert Lezy - Jaques van de rue vaseline - Indira, de nachtegaal van het Coninckplein, - de hypnotischeRachid - griezelen met Aafke Bruining - Lady Angelina goes flamenco - Johan Vanhecke en Willy Vandersteen - De wervelende Seefleef-band!!
- prijzenbingo
- de onnavolgbare seefhoekquiz
- mini-zaalvoetbal en touwtrek-wedstrijd
- het koor van Mozaïek!
- gratis massage
- gratis frieten
- gratis kleuteropvang
- gratis frieten
- gratis kleuteropvang
wat deed je te zaterdag
tenminste van smiddags tot avonds
nu de nacht is weêr van het slangenmens
hier moll en rock
vlak voor het slapengaan
moll aan het tekenen
rock aan het puzzelen...
alsook
ook vandaag,
is op veertig gesigneerde exemplaren
de dichtbundel van victor glorieux uitgekomen.
latere boekjes zullen een andere inhoud hebben.
dus het is een uniekl ding...
fans mailen naar vitalski3@gmail.com
 |
| Bijschrift toevoegen |
afterLink
sherlock holmes schreef af en toe, zogezegd aldus, een diepgaande studie over extreem diverse onderwerpen: byenteelt, perzische dialecten, soorten sigarettenpeuken; maar ook zou hy over de musicologisch nochtans erg complexe "mottetten van lassus" het laatste woord hebben genoteerd...
zaterdag 24 januari 2015
zondagbunnie
na een uur erby liggen, is ze nu toch vertrokken...
state-of-being, 24 januari 2014
keer op keer moet ik hier zitten neêrschryven, hoe steengoed, onnavolgbaar en geniaal myn optreden gisteren of eêrgisteren wel weêr niet was; "de mensen kwamen niet meer by", "ik overtrof myzelf in zes dimensies", "myn tongval is een soort levende roetsjbaan", et cetera; erg vervelend, maar niks aan te doen; hier zitten liegen gaat ook niet;- om die reden nu, o bloggers, stemt het my in feite alreeds byna vrolyk, jullie by deze dan toch te mogen mededelen, hoezeer de gig van daarjuist, in een comedy-kroeg te mol, plotsklaps en totaal onverwacht, een to-ta-le koude douche betekende - onbegrypelyk... ongelooflyk... het lag niet aan de mensen, het lag niet aan myzelf... ieder woord, iedere halve zin die ik uitsprak - klonk als woestynzand langs tochtige ledigte... iedere grap - viel als steengruis in moeras-aarde. en myn àller, zelfs myn Allerbeste lolligheden op een ry - geen ene grinnik, geen ene glimlach, totaal niets - ook niet iets negatiefs, neen: gewoon niéts. het lag aan niets, tenzy aan het gesternte.
stevige troost: ik bleef wel (ik ben er geen zestien meer) overeind staan, dwz ik ging niet schelden of opfokken of baldadig worden... op een ogenblik na zo twintig minuten vroeg ik:"wie hier aanwezig wil nu eigenlyk liever dat ik maar meê ophoud?" één iemand in de schemer stak haar hand op. de rest: niets. geen reactie, maar dus wel stilte, dus niet dat ze niet luisterden. "ja, voor één mens, jy daar, ga ik nu ook niet stoppen." dus doorgaan. van de ene kleine dood naar de andere. "voor jou speciaal zal ik straks nog een twééde keer stoppen..."
ik deed twéé sets, en de eerste set ging wel tàmelyk goed, dus misschién is het dit: dat ik voor die tweede groep van mensen (het publiek wisselde tydens de pauze) van meet af aan één vitesse te hoog zat... omdat ikzelf al in de helft zat, maar zy nog maar aan het begin stonden... ja zoiets moet het geweest zyn, stom van my...
Abonneren op:
Posts (Atom)
