in het cultureel centrum van wilryk speelde ik, twee dagen geleden, "victor glorieux"; nadien had ik my wel weêr, zoals gebruikelyk, tot in myn normale garderobe omgekleed; alleen had ik zyn khaki-bruine schoenen nog aangehouden, waarom eigenlyk? pas de volgende middag kwam ik hierachter: dat ik myn éigen, reële, effen zwarte puntschoenen daar ergens in de backstage moest hebben achtergelaten, het was nu eenmaal een warrige dag geweest. omdat die schoenen toch niet meer erg fris waren, liep ik diezelfde dag nog naar een schoenenwinkel op de meir, voor een nief paar; dit nieve paar durfde ik evenwel niet meteen aan te doen voor het optreden dat ik toén dan weêr voor de boeg had; ze geleken my (onterecht, weet ik nu) iets te glad, en misschien waren ze tevens, dacht ik abusievelyk een halve millimeter te groot. om die redenen trok ik, voor het optreden in lier aldus, nog een ànder paar schoenen aan, een belachelyk oud paar schoenen, hetwelke luv voor de gelegenheid opblonk, niet zonder zeer zinvol resultaat.
by nader inzien evenwel, o lezers, bleek de rechterhiel van dit oudere paar schoenen kwikkel en verslenst; zodat myn voet daar altoos een beetje scheef liep, de ganse avond lang. en voilà: vanmorgen werd ik wakker met overdreven indringende pynen, myn gehele rechtse been, althans vanaf in de kuit tot aan de knie. manken als een ex-viëtnam-veteraan... de trappen niet meer op- of afkunnen, myn kleêren niet aankrygen... mollie deed er wel drie pleisters op, maar dat baatte niet erg (wel een zeer fyne zondagnamiddag was het, met de kinderen... vyf uur lang in de zetel; tekenen, film zien, ravotten, verhalen vertellen en lachen...)
rond halfzeven naar rataplan, voor de onderstaande finale. anderhalf uur voor aanvang van dit optreden mooi zes dafalgans ingenomen - bru-fen, zeggen de jowan en de gert, was beter geweest; dat had ik echter niet in huis. - - zo heb ik me toch moeiteloos door de voorstelling heen kunnen slaan, dewelke grandioos was - niet het minst, inderdaad, vanwege de enthousiaste, flink uitverkochte tribune; maar nu, zynde om vier uur in de stille nacht, grypen de pynen weêr om zich heen...
zes juni 2013 had ik ook last van foute schoenen en zere voeten; ziehier de link naar dat beroemde dagboek-fragment, inclusief het commentaar van els crawls; state of being - 6 juni 2013
zes juni 2013 had ik ook last van foute schoenen en zere voeten; ziehier de link naar dat beroemde dagboek-fragment, inclusief het commentaar van els crawls; state of being - 6 juni 2013
2 opmerkingen:
Gij en schoenen... dat komt nooit goed... :-)
Gij en schoenen... dat komt nooit goed... :-)
Een reactie posten