poëtische mymering

soms overkomt je, wanneer je sereen bent,
een bescheiden maar onverwacht inzicht,
een her-inzicht rond iets kleins,

waardoor je met een stille zucht
per ongeluk een zekere
lach uitstoot, onbedacht.

een lach die de wereld begroet,
door uit jouw mond te zyn ontsnapt.

wanneer ik op myn sterfbed lig,
hoop ik terdege
dat zo'n verlichte, kleine lach
myn laatste twee seconden vult.