regenachtige zondag, met adhd-achtige mollie, die eigenlyk constant het kot afbreekt; byvoorbeeld, aldoor hard roepende, àlle dekens en kussens en lakens van het huis op de trappen byeengooiende, om aldus een kolossale "glybaan" te creëren, langs dewelke de béiden kinderen aldoor met hun kop door de glazen benedendeuren dreigen te stuiteren...
voor luv haar verjaardag myn ouders eventjes op bezoek gehad, en later op de dag ook de onvolprezen els crawls. tussendoor in allerlei boekjes proberen te lezen, oa de biografie van guido belcanto, alsook de vol fouten staande knack-special over prince. "de zevende dag" proberen te volgen, zy het vergeefs. toch, uiteraard, was het een zeer mooie dag.
en snachts, met "witje" en "chocolate" in de machine-kamer, alwéér keihard kunnen voortwerken aan allerlei toneel-teksten... over dewelken-ik nu maar niet teveel zal zeggen, want dat brengt ongeluk...
vreemde ontwikkeling, voorts, omtrent charles maria nelson, de my altyd snachts opbellende. een klein jaartje geleden werd deze vreemde snuiter, zoals jullie nog weten, als voetganger, die hy was, aangereden; hy vertelde daarover dan iets merkwaardigs: die aanryder zou tegen hem zyn aangebotst, doch hem daarna, wanneer 'ie overeind krabbelde, opniéf hebben aangereden; twee keer na mekaâr, aldus; alzo was charles zyn verhaal, doch eenieder neeg daar z'n wenkbrauwen by op te trekken;"zou die wel integraal nuchter zyn geweest?" vandaag loopt er evenwel een proces over dit ongeval - en is er een getuige opgedaagd, een fietser, die gezién heeft dat het effectief de waarheid is: die auto-chauffeur heeft hem inderdààd twéé kéren aangereden!!... twee keren direct na mekaâr!!,- charles nelson krabbelde recht - doch die man reed hem opniéf tegen de vlakte!!...
onvoorstelbaar...
het accident gebeurde acht maanden geleden en pas sinds kort kan charles weêr een beetje op zyn gitaar tokkelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten