heel erg slaperig. hoewel het nog byzonder vroeg is. geen halve gram inspiratie. smiddags frieten gegeten, savonds lasagne en snachts aardappelen met tomatensaus. overdag aan het lezen geweest in een boek dat een hommage is van dick matena aan hans kresse, de auteur van het onvolprezen "eric de noorman". in de neêrlandse uitgave, hadden de figuren van eric de noorman geen tepels, die werden netjes weggecensureerd; maar in vlaanderen , in diezelfde jaren veertig, mochten die tepels mooi blyven staan!...
in de binnenspeeltuin een prachtig stukje theater: rond my, alles by mekaâr, een honderd druk pratende, lachende en ook krysende moeders en vaders; dan opeens, van by de balie, een madame in haar microphoon:"cindie hier aan de balie is haar mama kwyt!!..." plotsklaps: alles en eenieder algeheel muisstil, in de integrale hangar; en dan, uit het volk, één enkele moeder die zich losmaakt en werkelyk plechtstatig naar voren schrydt, door iedereen bekeken; nog steeds in die yzige aandacht alom, pakte ze het mooie kind de bejaarde madame pakt, om er bedeesd weêr meê in het volk te verwdwynen; waarna, ridicuul ogenblikkelyk, opnief het oorverdovende gebabbel en gezwets... als, spontaan, een misdienst-achtig ritueel, was het geweest...
nu ga ik de konynen terug in de tuin zetten, en klim ikzelf weêr naar boven.
binnen een halfuur gaan ik slapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten