na nog een tamelyk gedurig gepruts aan huishouden en correspondentie, dan éindelyk kunnen beginnen aan de voorbereidingen voor myn gig op rtv morgenochtend (dwz zaterdagochtend...); vyf keer tien minuten verhalen komen vertellen rond "de kempenkrak", niet in de rtv-studio's van westerlo maar wel in de meer oeverkoepelende mechelse studio's.
nu onderhand maar liefst negen maanden niet meer live gespeeld hebbende, is het een vreemde taak, dewelken-ik dan ook alleen maar té ernstig kan nemen... de onophoudelyke atmosferen van geborgenheid zyn my aan het overwoekeren geweest... daarstraks geluisterd hebbende naar de opnames van myn interview met leona detiège vorige week, moet ik eerlyk bekennen dat ik klink alsof ik onder water zit - met af en toe ook, zelfs, een domme vraag, alsof ik gewoon niet goed kon volgen...
alles hier tezamengevat: ik ervaar my er vreesachtige voor, my morgenochtend, voor die televisiecamera's staande, niet alert genoeg te zullen weten (wat misschien wel juist goed is, doorgaans ga ik toch juist veel te snel...)
heden werd het, inmiddels, goed acht uur savonds... hier ben ik naar de werkkamer weggevlucht, wegens extreem luidruchtige kinderen in de woonkamer, die aandoet als oorlogsgebied. ik werk op m'n antieke laptop, die met het gebrekkige keyboard, doordat mollie er met m'n nieuwere vandoor is. verder alles toch ferm onder côntrole...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten