maandag 14 december 2020

state of being, 15 december 2020

overdag een tamelyk lastige dag gehad, zy het op futiel niveau; dus niet dat ik in de kennedytunnel in panne stond met een uitbrandende camionette of iets dergelyks; wel in tegendeel: ik ben amper buiten geweest. alleen zou deze voorbye maandag de zogenaamde "dag voor myzelf" zyn geweest, zoals maandagen dit plegen te wezen; zodat ik my had voorgenomen, vandaag keihard te zullen gaan doorwerken, vooral aan myn "stellingen-boek", hopend tot volstrekte voltooiing te zullen komen met het vyfde, moeilykste hoofdstuk, "de aap van charles dickens". in plaats daarvan, kwam ik om elf uur smorgens beneden, klaar voor wat aanvangsmeditatie - toen ik daar echter, onverwacht, myn eigenste, jongste, thee drinkende mensenzoon moest ontwaren; de dekselse rocco james conan, in onderbezwete groene pyjama in de zetel. "hu? gy nog ziek??" de jongen lag er wel écht slap en week en bleek by, dus okay...
    wat later bleek dan evenwel ook nog eens dat ik, op het eind van de middag, mollie van het school moest gaan halen, daar luv op school zogezegd een vergadering had. het lykt een peulschil, maar je gehele namiddag breekt met zoiets in tweeën. voeg daarby: naar de post, naar de brood-automaat; één keer ganzenbord met rocco, één keer mollie helpen by het huiswerk; pizza's aansnyden, appelsap brengen; en de eindrekensom is, dat je om negen uur savonds nog altyd NIETS hebt kunnen verwezenlyken, letterlyk nog helemaal NIETS...
    tegenwoordig schynt luv wel heel vaak te vergaderen... tot twee, drie keer per week... dat is vooral zeer verdacht, omdat er sinds kort ook allemaal toffe, sportieve jonge vrienden van haar, om de hoek zyn komen te wonen... tot overmaat van schrik ziet luv er tegenwoordig ook nog méér aantrekkelyk uit dan gewoonlyk, in strakke broeken en tamelyk hard klinkende hakken... haar stemgeluid schynt ook nog wat meer zwoel dan anders, wat meer ontaard-kreunend... gelukkig is die achterdocht behalve verlammend toch ook aanzwepend; een mens blyft er in ieder geval van in het getouw...
    en morgen kan ik opnief flink uitslapen; wat zeggen wil, dat ik deze nacht, alsnog, onbegrensd achter de schryftafel kan...

Geen opmerkingen: