daar zit toch één ding in dat volgens my best uniek is, met name binnen het genre van het "cassandra complex"(dwz "waarheid verkondigen, terwyl niemand je gelooft; genaamd naar cassandra, die de trojaners als enige, vergeefs, aan het waarschuwen was geweest om dat houten paard toch zeker niét binnen te halen...)
nadat chucky een geheel huishouden heeft afgeslacht, wordt de enige vrouw die het bloedbad heeft overleefd, de zesvoudige moord in de schoenen geschoven. in de rechtbank ligt chucky op een tafel tussen een byl en een broodmes en ander bloederig werkgerief, als bewysmateriaal tégen die vrouw. kansloos in haar verdediging wordt zy afgevoerd, niet naar een gevangenis maar naar een gekkenhuis. terwyl allen erop toezien, passeert zy de zwygzame, bewegingloze pop - en roept ze naar die pop uit: "ik lééf nog!! my heb je niét kapotgekregen!!"
het publiek in de rechtszaal wordt alleen maar, ten zeerste, bevestigd in zyn oordeel dat die vrouw cômpleet krankzinnig is en weg moet; maar al haar onmacht ten spyt beleeft zyzelf met recht, precies tegelyk, een gevoelen van grote triomf. voor de kyker is dit werkelyk water en vuur in één koffitas...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten