ik wou dat het àltyd december was. november is ook niet slecht maar december heeft het helemaal, het is de enige maand waarin ik my thuis voel. het is de enige maand die een zelfstandige betekenis voor zichzelf opeist, de enige maand die op zichzelf een onderwerp is en niet alleen maar, zoals februari of april, alleen maar een soort van doortocht.
we zouden dus maar drie maanden mogen hebben; januari, voor de afkick en de blues, daarna november, als een hernieuwde aanloop naar het goede, en dan ten slotte december, inclusief ook telkens kerstfeest en familiefeesten. en dan weêr januari.
je kan dit nu willen weglachen, maar tyden maken wy zélf. dus als de politieke wil er was, dan zou het echt wel kunnen.
als kim yung un nu zou zeggen: "alleen nog maar januari, november en december," dan zouden zyn mensen daarin meêgaan. goed: mede inderdaad omdat ze dan ook geen andere keuze zouden krygen, ze zouden er dan wel in meê moéten - anders werden hun kinderen en kleinkinderen gedeporteerd. maar: hoe dan ook, lezers, is daarmeê bewézen dat het kàn; dat februari tot en met october écht letterlyk kunnen worden afgeschaft.
met alle drukte rond my, moet ik toch wél dat boek over sherlock holmes voor mekaâr zien te krygen. oplossing: ik werk er letterlyk één halfuur per dag aan (een tip van jean paul van bendegem, die zegt tegen zichzelf: één blad per dag; hoewel "per blad" een totaal ander concept is dan "per halfuur"; dat laatste is meer relaxed, dat eerste kan willen zeggen dat je sommige dagen zeventien uurs achter je schryftafel zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten