vrijdag 24 januari 2025

state of being, 25 januari 2025


am i crazy?

het is vier uur snachts.

zonet geheel verdiept geweest in de schriftuur van "de kempenkrak 2". al zo'n lange tyd daarover gepalaverd, over de plannen om zoiets aan te vangen. ook, vooral zelfs, omwille van de financiële noodzaak daarvan.
    van àl myn voorstellingen en projecten van de voorby zestien jaar, is myn eerste voorstelling van de "kempenkrak", exact even lucratief geweest als al myn andere projecten tezamen.
    tom waits heeft ook minder verdiend aan integraal zyn oeuvre, dan aan die éne cover van rod steward ("down town train".) (dwz: rod steward die dus tom waits coverde, niet andersom.) hy, dwz tom waits, heeft ook minder verdiend aan zyn gehele, indrukwekkende oeuvre, dan aan het proces dat hy won tegen een paar adverteerders die, zonder zyn toestemming, zyn muziek hadden gebruikt...
    maar je kan zo'n voorstelling, de kempenkrak 2, niet écht op totale bestelling byeen schrapen. je moét wel ergens een integere vonk gewaarworden, het moet wel écht zyn. dat geldt zeker niet voor alles, maar wel voor de kempenkrak. en die oprechte geestdrift, die is een paar jaar lang, aldus, koppig aan het uitblyven geweest.
    heden ontbolstert de inspiratie zich ineens met een byna angstaanjagende stuwkracht.
    zo kan ik niet slapen.
    vooral ben ik, in concreto, althans deze week, een nieuw soort stuntgedicht, een gesproken ballade beginnen uit te werken - het gebed van een noord antwerps kempisch tienermeisje, in een vintage omgeving, tot moeder maria zich wendend, biddend dat zy een toffe, gezonde, hard werkende vent op haar zou willen afsturen.
    dat is inderdaad bedoeld als een evenknie voor "octus boctus", de vorige hekkensluiter van de kempenkrak. omdat "octus boctus" myn beste gedicht ooit is, is aan zo'n evenknie in principe geen beginnen aan - doch het goeie is dus, lezers, de ontologische differentie; "octus boctus" is zeer mannelyk, gericht tot onze lieve heer, afschilderend de verwikkelingen van een vaderman die, op een helse nacht in de stormachtige heiden, zyn gezin is kwytgeraakt; nu dit nieuwe gebed wordt dus uitgesproken door een meisje, gericht tot moeder maria, verheerlykend een gezin - en daarnaar op zoek, eveneens; maar dan een gezin dat nog niet eens bestaat, als een naïef verlangen naar haar toekomende tyd.
    dit is iets fenomenaal clevers; hoe is dàt my nu kunnen overkomen?

moeder maria, voor my gene vent,
Dien als hem my aanpakt zyn grenzen ni kent.

dien iedere kiër, in het kot van de nacht,
en taai-in-één met al z'n kracht,
aan m'n haar komt trekken
om my te verwekken.

voor my gene vent dat aan alles wil lekken
en dat met de karmis op een ander blyft plekken -

etc.

dat is natuurlyk zeer grappig; die jongen, naar wie ze verlangt, bestààt nog niet eens - en toch is ze is al bezig hem te domineren, is ze al bezig met kwaad te zyn op hem. plus: uittekenend wat voor seksuele scènes zy absoluut niet wil, vermeit zy zich uiteraard wél met veel inspiratie in de details van al dergelyke taferelen.
    terwille van de kempische inslag en de kempische landschappen in dit gebed, wordt er effectief een ballade in verweven; de buurvrouw, zegt het meisje, was ooit "er neffen getrouwd" (verkeerd getrouwd), met een man die er algauw weêr vandoor ging; die man was een niet-kempenaar natuurlyk.

naar waar was die hennen?
z'n haar lag in frennen.
we zouwen hem na datum al ni meer herkennen.

al hebben ze hem gezocht
achter iederen bocht
van beerse tot in tielen,
in kleêrroos en in 't sassenhout,
in pulderbos, in d'hoge rielen.

tis arig mor in berlaar,
daar zagen ze hem nog fleï jaar.
neen ariger nog, aan de baalse beek
daar zagen ze hem zelfs fleïe week.

in oevel na den oorlog pas
toen zagen ze daar ne kabas.
en achter wat hagen
bleek hem doodgeslagen
as judas in ne plas.

moeder maria voor mij gene vent
dat in de geburen ni goe is gekend.

is natuurlyk nog belachelyk veel werk aan! echt belàchelyk veel! vandaar die zieke onrust, deze torment! myn schoonbroêr hans is opgehouden met muziek te componeren, onlangs: "omdat daar geen 'uitknop' aan bestaat, je bent er té altyd meê bezig." 


in retie worden op sint maartensdag
schuren in brand gestoken...


Geen opmerkingen: