de hele zomer lang dat werk aan het uitstellen geweest betreffende dat kindertoneelstuk, dat ik moest byeen zien te schryven - vandaag daar eindelyk volledig in doorgebroken, urenlang voortgezwoegd, met veel resultaat. zittende aan tafel, classic vintage (heden schryven schryvers niet meer aan een tafel maar in een zetel met een kussentje op hun schoot.)
ik ben dol op herschryven; daarmeê ik bedoelende: niet dat ik dol ben op het verplaatsen van zeer grote lappen tekst, of op het volledig doen transformeren van een verhaal-ontwikkeling. maar het byschaven van een woordvolgorde, het iétsje scherper stellen van één woordkeuze, het weglaten van één zinsdeeltje, het iétsje-wat uitbreiden van één ander bepaald zinsdeeltje: dàt soort herschryven, dàt is myn gehele leven en lust. maar schryven in de zin van: een leêg blad, en daar moet je tekst op zien neêr te zetten, dat echte "schryven" - dat hààt ik. in die zin hààt ik schryven, echt waar.
wakker geworden met behalven-ikzelf, alleen luv ook in huis; de beiden kinderen uit logeren. gebeurt byna nooit.
te bedenken dat het vroeger jarenlang zo is geweest, namelyk al die jaren voordat ik, schoorvoetend, dan toch maar meêging in luv haar kinderwens; hoe eenvoudig het leven, toen. hoe rustig en meditatief en aangenaam egotisch, toén...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten