ik moet het kort houden. het is veel te laat. niks aan te doen.
wél voel ik my uitzonderlyk goed in myn vel, een zeer goeie one man show hebbende gespeeld op de verjaardag van valerie veerkracht... ook de organisatie optimaal... behalve één ding: daarjuist, rond middernacht, was ik gaan laden en lossen in het theater - maar trok ik middenin dat werk de voordeur op slot, zodat ik niet meer terug binnen kon; zodat de helft van myn gerief daar nu nog in die gang staat te staan...
dat is een detail, maar dat is het laatste dat er gebeurde; daarom dat het nu in myn brein na-hangt...
ik zweef echter in vryheid, in creatieve liefde en lollige vriendschap...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten