het publiek is enorm kritisch.
voor de dansers, die daar zomaar wat staan te doen, valt dat wel meê, maar voor de presentator is de druk by momenten gewoon niet te houden.
soms moet ik alleen maar zeggen:"en dan nu, dames en heren, uw applaus voor: zwarte lolita!!" - dat lykt een eenvoudige job, maar het vergt enorm veel van je concentratie om dat helemaal goed te krygen, om dat spontaan te laten lyken en toch geloofwaardig...
soms benyd ik het gemakkelyke leventje van die dansers wel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten