onderhand is er toch van verschillende soorten uitgevers een zekere, en zelfs daadkrachtig te noemen belangstelling voor "ik slaap als een croissant", myn legendarische autobiografie. het blyft een byzonder lyvig werk en niemand gaat over één nacht ys, doch vorige week, en ook vandaag weêr, zat er dus beweging in. al heeft myn broêr serge allicht gelyk, lezers, wanneer hy, hangend in myn vensterraam, stelt:"je moet alles zelf doen." (hy kwam een boormachine lenen, omdat hy zelf, eigenhandig, iets wilde herstellen, ik weet niet meerwat.) toevallig kwam bert lezy gisteren tot precies dezelfde slotsom, maar dan zelfs met een beetje een woedende ondertoon; "verdomme - je moet àltyd àlles zélf doen!!" want, effectief: wat je doet, is nooit meer, maar ook nooit minder, dan de optelsom van alle details; als er daarvan, kortom, één pietluttig detail scheef zit, kryg je meteen één bord natte paardenstront. en daarby is het, op het curieuze af, opvallend hoeveel mensen er zich op een foute plek bewegen. de conducteur die geen kaartjes kan knippen. de boekhouder die niet tot vyf kan tellen. daardoor draait het vierkant.
dit bovenstaande gezeur staat hier, omdat ik geen namen mag noemen. vroeger gooide ik alles op myn blog; met wie ik had onderhandeld en waarover, of op wie ik verliefd werd en waarom; maar daardoor brandde alles aldoor af. nu kan ik alleen nog maar in vage, lullige filosofieën spreken, echt bladvulling werkelyk. nooit meer vyanden maken, nooit meer je moeder nodeloos pyn doen... stilletjes je centjes verdienen en ja-knikken... zo doet wim helsen het ook...
vanavond naar de film "the invention of lying" gekeken, van ricky gervais. een film over, letterlyk, de uitvinder van de leugen; dus de allereerste mens ooit, die op het idee kwam, een leugen te verzinnen; een grappig maar ook wel een al te programmatisch vertrekpunt; de karakters aldus van bordkarton, de omgevingen steriel als decors; en op een ogenblik drukte ik myn moeë aangezicht in luv haar kolossale nylpaardenbuik en riep:"mooooooo-ly!!... mooooooo-ly!!..." omdat ze me nu kan horen, ze klapte zelfs in haar handen.
nog 15 weken en ze ademt in myn armen...
2 opmerkingen:
Zie maar dat je Ricky Gervais niet kwaad maakt met zo'n kritische stukken ;P
Het was een zaagmachine en ze diende om mijn zolderlijke storytable te bouwen. Helemaal klaar, trouwens.
en ik wou net vragen : heb jij een boormachine ??
echt héérlijk, die laatste zin ...
Een reactie posten