zondag 31 december 2000

vb walt whitman

Verzoening

Woord over alles, mooi als de lucht,
Mooi dat de oorlog en al zijn bloedbaden
Door de tijd heen
Volkomen verloren worden.

Dat de handen van de zusters Dood en Nacht
Zonder ophouden, opnieuw en altijd opnieuw
Deze bezoedelde wereld zachtjes wassen.

Want mijn vijand is dood, een man goddelijk als mezelf
Is dood.

Ik kijk waar hij ligt, wit en stil in zijn kist -
Ik kom nader,
Buig en raak met mijn lippen lichtjes
Het witte gelaat in de kist.


Geen opmerkingen: