nog even deze "state of being". het is nu een vroege zondagnacht. de straten daarbuiten zyn onguur. myn gezin huist één myl verderop. hier ben ik tamelyk moê, maar dan toch ook weêr niet overdreven. vandaag was een rustige dag. wel bezoek, maar niet te lang; wel een muziekrepetitie gehad, voor het gainsbourg-project, dat me de aanstaande week gaat opeisen, maar musiceren met myn twee jonge nichten, laura en carmen, is een pak minder heavy dan, byvoorbeeld, de repetities met myn punkgroep "de living tornado's" van destyds. je zoekt het allemaal zelf, maar eerst begryp je dat niet, eerst denk je:"het overkomt my allemaal gewoon." je denkt dat je het niet verhelpen kan... de dagboeken van nolens, leonard, werden onlangs in één kolossale bundel tezamengebracht, 800 bladzyden. ik weet niet of dat een goed idee is geweest, beter hadden ze er, geloof ik, een vier- of vyftal aparte, wel strikt gelykvormige boeken van gemaakt met dan telkens een beter hanteerbaar aantal bladzyden. hy is sowieso een moeras-achtig denker, en in zo'n groots volume geraken zyn oevers helemààl zoek. al schryft hy wel trefzeker, natuurlyk. nolens is één en al overgave, meer dan wie ook (al is zyn eenzaamheid een genre; daarby vergeleken is myn eigen eenzaamheid veel meer hors catégorie.) héél soms ineens echt polemisch is nolens ook, onverwacht, en dan is hy verpletterend. rond het middaguur was ik in de meubelwinkel, waar ik de voorbye maand, dewelke nu netjes voorbij is, myn toneel bracht, drie keer per week. in myn eentje pakte ik er myn boeltje, in een gryzig blauwig daglicht; en zowaar, heel even, werd ik er melancholiek van. dit was een zekerheid; op voorhand te mogen weten waar je gaat staan, strakke regelmaat, en zo dicht by huis ook. nu wordt het weêr van amsterdam naar tilburg naar een zaal in leuven waarvan ik niet weet: is het ààn, of anders is het Op de universiteit? gaan daar wel stoelen zyn voorzien? ga ik geen slaag krygen van de organisatie? het zwerfvuilachtige overleversbestaan van de saltimbanqueur... gelukkig: stabiele ster: de maand juni, zo naby reeds; dan sta ik met jowan petit opnief op een vaste plek, hopelyk in "de orangerie" van deurne. maandag weêr gainsbourg-repetitie maar dinsdag eerste schryfsessie met jowan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten