een verticaal lang uitgerokken gedicht, rond halfdrie snachts, met hier een vinylplaat van johan jespers op de achtergrond...
- en alweêr een paar blikjes jupiler...
PREDATOR
niettegenstaande ik in verrukking geraakte
by predator 2,
by predator 3
en by predator 4,
en ook by alien versus predator,
1, 2 én 3,
en niettegenstaande ik zelfs de tyd nam
om ook die afgryselyke prent genaamd
alien versus zombies uit te zitten,
die donkere middag in november
zonder hulp,
had ik het toch altyd geweigerd
om ook predator 1 te bekyken,
nochtans de oorsprong van de hele mythe.
niettegenstaande ik schopenhauer lees,
zelfs al sloeg die ooit
eigenhandig
zyn hospita halflam
met een biljartkeu
en ik een altaar heb voor thomas mann,
zelfs al noemde die, in 1914,
de plotseling uitgebarsten wereldoorlog
een voor duitsland wellicht
nobel kantelmoment
(iets waar hy later nog serieus op zou moeten terugkomen,
niet zonder zyn oudere broêr heinrich mann intussen
een ronduite darmontsteking te hebben bezorgd),
kon ik toch, vond ik,
aan predator 1, met schwarzenegger,
geen kans willen geven -
inderdaad:
uit politieke overweging.
pas nu, kort voor myn
41e verjaardag, moet ik zeggen:
niettegenstaande arnold schwarzenegger
een fascist is, letterlyk,
toch is zyn predator
de meest terzake doende.
een kruising tussen, zonder omhaal,
sylvester stallone en thomas van aquino.
alleen by predator 1
word je helemààl weêr
dat tienjarige
jongetje in de duinen
met
een wortel voor een schietgeweer,
duikend
en koprollend de heuvels af!
geen gezever zoals in x-men of wolverine,
maar actie à la karl may;
achter beerse
lag amerika,
de bossen
rond janssens pharmaceutica
waren het wilde westen,
jouw broêrs
de daltons;
in de grond zelfs low-budget
maar effenaf steengoed,
steengoed acteerwerk,
en dialogen als:
-you are bleeding...
-i have no time to bleed...
ik ben altyd heel eerlyk in myn oordeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten