tine reymer en nathalie delcroix in meubelen pluym
woensdag 29 februari 2012
state of being - 29 feburari 2012
ik heb dit een beetje stilgehouden, omdat ik de belastinginspectie niet persé op myn dak wil, maar nu is dus toch maar weêr bewezen dat ik geen miljonair ben, dus kan ik opnief vryuit spreken - de kracht van de armerik: het niks-te-verliezen-hebben... een paar weken lang ben ik redelyk druk bezeten geweest door het fraaie pand vlak naast het myne; een gigantisch, tot creativiteit wenkend magazyn, dat plotsklaps te koop werd aangeboden, op één openbare koopzitting van notaris hans de decker. dààrom myn vzw dus op een paar dagen tyd tot die gcv omgeturnd (van "vzw de ysfabrik" naar "gcv studio vitalski"), een schatter laten komen, een laat-avondlyke spoedvergadering gehad by een bankdirecteur en daarna een verzekeringsagent, naar het felixhuis gefietst voor de kadastrale archieven, by een bouwondernemer gaan koffiedrinken, et cetera. vandaag was de koopdag (op een schrikkeldag - dat was al vreemd...), een paar keer ben ik zeer enthousiast overeind gekomen, zelfs enigszins vertroebeld door de adrenaline - doch, niks aan te verhelpen: na lange tyd voorthappen, toch weêr moeten laten schieten. ten bate van een koopkrachtig ondernemer, die in de marmeren roepzaal toevallig vlak bezyden my gezeten was. goed, meteen tyd dan maar voor weêr een àndere droom.
. james joyce heeft het toch mooi gezegd: waar het materiële triomfeert, gaat dit hoe dan ook ten koste van het spirituele. de oude grieken hadden het geluk, net op tyd in de pan te worden gehakt; de oude romeinen zyn in hun welstand wél moeten verzwelgen. de radiomaker rolly smeets vroeg my ooit wel eens:"ben jy dan tégen commercieel succes?" -- dat dan absoluut ook weêr niet (hoe kon ik anders byvoorbeeld een grote fan zyn van alien-versus-predator? hoe zou ik anders drie maal per jaar de lotto arena uitverkopen?); maar het is toch wél mooi zo, dat je maar één boek tegelyk kan lezen. en scheppingsdrang neemt af naarmate de luxe je omnevelt. sofi legon heeft my een u.r.l. aan de hand gedaan waarop je àlle films denkbaar zomaar gratis en voor niks kan zitten bekyken, van begin tot eind; ten eerste is het filmkyken zelf daarmeê een pak minder lollig geworden, door de overdaad, maar ten tweede heeft de noodzaak om nog een onsterfelyk gedicht te gaan schryven er ook flink meê aan dringendheid ingeboet.
. iedereen wil wel een paleis met privé-zwembad en een rolls, byvoorbeeld, maar: als we moeten kiezen tussen ofwel dat paleis OFWEL internet, dan kiezen we geheid voor dat tweede, zeker na een dag of drie. dwz. internet is méér begeerd dan een rolls, een kasteelhoeve, een bibliotheek. internet is gratis reizen, gratis neuken, gratis communiceren zelfs. dus wie ligt er nog wakker van geld in 2012?
. het enige jammere is dat godfried van bouillon is moeten sterven zonder van zelfs maar google-maps het flauwste vermoeden te hebben gehad... anders zou die ook zeker nooit op kruistocht zyn getrokken, met alle versneuvelingen vandien...
agenda
op de valreep erby gekomen: ook te vrydag speel ik het voorprogramma van gobi, namelyk in cc dendermonde
--niet vergeten: te zaterdag "overleef je partner" in cc deurne!!
dinsdag 28 februari 2012
dinsdagbunnie
speciaal om de oscar-uitreikingen te vieren, met mollie naar de u.g.c. geweest
de reusachtige cafetaria is daar "cinema verniet"...
agenda dees week
ten dinsdag (vandaag): voorprogramma philippe geubels in cc kapellen
te zaterdag (binnen vier dagen): "overleef je partner" in cc deurne (!)
zondag 26 februari 2012
sunny sunday
quizztime met crawls, chaudefontaine en leen2.
uiteraard ben Ik wel weêr gewonnen, zoals altyd...
savonds laat kwam bert lezy nog langs, voor een hypnose-sessie, om zyn terug te vinden.
na een anderhalf uur in een pendule te hebben gekeken, wist hy het weêr: die fiets stond nog by zyn ouders in zoersel.
hy vroeg me de hypnose te laten voortduren totdat hy terug was, zodat hy de hele voetreis niet bewust hoefde meê te maken...
state of being - 26 feburari 2012
state of being: call of duty. een dag zonder: onhaalbaar. alle dagen met: een vermaledyde rotsblok, met scherpe kanten bovendien, die, onbetaald, naar boven moet telkens weêr - maar die daarna, eenmaal boven, vanzelf weêr helemaal benedenwaarts rolt ook, voor niemands schonere ogen. doch okay; het hoeft niet élke dag "nieve biografemen" te zyn, én "state of mollie" én "kim van de week". gewoon hier even hallo zeggen is al meer dan voldoende, jullie hebben zelf ook een leven.
. het gaat trouwens wel heel goed met my. een vertwyfelde drie-daagse ben ik doorgewroet, niet tof maar ook niet erg; doch vandaag en gisteren en morgen is het weêr één brok stralend optimisme, eigenlyk. der mensens streefdoel niet "roem" of "rykdom" of "wild avontuur" zynde, maar wel: het inrichten van een eenvoudige vorm van welbehagen. waar je geen bevestiging van anderen voor nodig hebt, en ook geen projecten of formulieren. zoals zaliger boudewyn büch dit zei: jezelf omringen met mooie dingen. en: trouble vermyden; minding your own business all the time.
. lang geslapen. gisteren slechts drie pinten gedronken; maar toch daardoor goed suf vandaag. "nachtburgemeesterke" van myn hol!... vanmiddag naar myn ouders geweest en daarna, van zeven uur savonds tot twaalf uur snachts, hard doorgeschreven aan een gloednieve conference, onderwerp: tibetaanse luchtbegrafenissen ("nu al zyn er in europa meer dode mensen dan levende.") sumbiet nog wat lezen et cetera. keep bustin'.
vrijdag 24 februari 2012
state of mollie - 24 februari 2012
nu ik precies één jaar oud ben (nog steeds kryg ik dagelyks myn door tante sarah gemaakte, prachtige kroon op myn kruin), heb ik welbewust de beslissing getroffen om, van de ene op de andere dag, te stoppen met wenen of een scène maken wanneer ik word afgezet in die crèche. vandaag zette myn moeder my in het ballenbad tussen de zeventien andere kleine kinderen en begon ik maar meteen met ze meê te spelen; myn moeder woof nog eens en ik woog terug, en dan speelde ik weêr voort. is nooit eerder zo vlotjes gebeurd. eigenlyk/feitelyk was ik wél droevig - maar ik liet het ze niet meer doorschemeren. en vier uurs en een half later, toen ik weêr werd opgehaald, smeet ik, toen ik haar ineens weêr zag opduiken, myn toevallige speelgoed wel krachtdadig van my af, van het opschrikken, doch ook ditmaal geen tranen meer.
. smiddags gemakkelyk in slaap gevallen, maar algauw wakker geworden door een rotwyf beneden in de straat - ze moest een geparkeerde vrachtwagen passeren, in plaats van haar eigen spiegeltje wat naar binnen te draaien, bleef ze claxoneren tot zelfs de doden van stuyvenberg ervan wakker werden.
. tegen dan was ook myn pa weêr terug van zyn dokter in de fruithoflaan - hy mankt weêr heel erg - ik bedoel; niet die dokter, maar myn pa... al weet ik nooit of het komedie is by hem. my op zyn schouders doende paardje-spelen, kon hy gezwind op en neêrwippen (hy stoot myn kop nog eens tegen het plafond...), doch direct daarna mankt en kreunt hy dan weêr - dat is toch niet logisch?
. weêr in de klappeistraat met myn moeder naar sezamstraat kykend, ligt hy naast ons te zeuren en kreunen tot hy in slaap valt. hy werkt niet hard maar in zyn pynstillers zit er codeïne. is heviger dan myn suppo's...
. voor het slapengaan in een boek van "pingu" gelezen, maar my geërgerd aan de styl.
. ik ga vierhonderd keer per dag op myn kop staan - op myn handen en voeten ook, maar dus ook op myn kop; niet plomp-kleuterachtig maar ronduit sierlyk...
. de huid van myn blanke poep is naar het schynt zachter dan lucht...
studio vitalski at work
work in progress...
gianmaria gaschetto nog stééds in vrye val,
al 20 pagina's lang...
state of being - 24 feburari 2012
met de hulp van myn manager en myn boekhouder ben ik bezig myn gehele financiële systeem te reorganiseren. ik heb eeuwenlang met een vzw gewerkt, "vzw de ysfabrik", maar dat fyne feestje gaat nu, zodoende, worden beëindigd. wat een van de redenen is waarom ik my "raar" voel; een mens is een gewoontedier en die vzw was twintig jaar lang de grond van myn economie, en zodoende of toch zodus van de controle over myn bestaan. vanaf morgenvroeg opereer ik voortaan in een zogeheten "g.c.v.", een "gewoon commanditair vennootschap". waar ook ikzelf, o bloggers, de ballen van snap, maar het determineert wel myn dagen heden; ik ren van de ene bank naar de andere griffier, van het loket van pontus naar de kroket van pilatus.
gelukkig: tussendoor lezen in "gesprekken met james joyce", oneindig lummelen met mollie ook, en tezamen met luv naar de nieuwste woody allan gekeken - én zelfs, rond middernacht, best aardig wat kunnen schryven aan gloednief conference-materiaal.
morgenvroeg weêr richting de bank, maar in de namiddag weêr richting die dokter op de fruithoflaan voor myn ingegroeide teennagel. wat daarmeê mis was, is genezen, doch nu is diezelfde teennagel aan de àndere kant myn teen beginnen te begroeien, nog meer pynlyk en scherp en diep dan voorheen, ik kan ongeveer niet meer stappen, maar ik ben myn fietssleuteltje kwyt (ik vrees zelfs het te hebben ingeslikt) dus moet toch alles te voet doen...
woensdag 22 februari 2012
met de aangename dean raindear van de pretpraters en nog iemand
in de backstage...
àlle backstages in vlaanderen zyn àltyd ongezellig verlicht - terwyl er in het lokaal daar vlak naast àltyd gehele tonnen high-tech spotlampen en kleurfilters liggen opgestapeld, klaar voor gebruik...
en zoals gobi terecht aanklaagde: ook ligzetels zyn er praktisch Nooit voorhanden...
fam life
een van de twee zonen van een van de twee zussen van myn moeder heeft er sinds gisteren ook weêr eentje by...
welkom to the world, basiel vandeperre!
dinsdag 21 februari 2012
woensdagbunnies
de echtgenote van de man die myn columns voor deBuren coacht
en twee anonieme bunnies
in café de kroon daarnet...
wat deed je vandaag
rond 14u gaan filmen voor een nederlands toeristenbureau,
locatie: de ondergrondse ruien, dus de aloude rioleringen, een labyrint waar ook "het tinnen soldaatje" overleeft...
iets minder claustrofoob dan ik had verwacht, maar wel niet overdreven welriekend...
de onderaardse gangen zyn genoemd naar de straten waar ze onderdoor kronkelen; deze schacht heet "de suikerrui"...
in "les miserables" van de overschatte auteur victor hugo strompelt depardieu langs dit soort gangen de vryheid tegemoet...
bib
aldoor en aldoor blyft myn mooie, goddelyke bibliotheek toffer en boeiender worden, vandaag weêr door deze gesprekjes met james joyce...
wordt vervolgd
morgen, ten dinsdag, moet ik voor een nederlands toeristenbureau naar de ondergrondse antwerpse ruien...
ik heb daar echter byzonder veel claustrofobe schrik voor...
maandag 20 februari 2012
linkie
deze zomer doen we weêr een reeks smartlappen: met myzelf, irene vervliet en martinus wolf.
om die reden wééral een nieve blog aangelegd, cfr:
zondag 19 februari 2012
nepotisme
vanwaar komt smorgens vroeg dat vreselyke, schurende geluid? znjjjjnnnnnnnnnnnnn...
het is myn opmzegster carmen, die haar voordeur schuurt.
in dàt geval, omdat het familie is, is het juist een Tof geluid!!
state of mollie - 19 februari 2012
weinig nieuws over mollie vandaag -
behalve dat ze
klaarblykelyk
wel is veranderd in een aardappelzak!!!
op naar cc beveren
waarom, in vlaanderen,
by de Minste verkeersomleiding
moet je meteen middendoor de pampa's...
ook wel juist een kwaliteit eigenlyk,
zolang je niet gehaast bent...
Abonneren op:
Posts (Atom)
