baby olifant heeft my wel eens op het hart gedrukt dat ik iemand ben die "ieder seizoen steeds wel in één of andere specifieke trip zit,"- met daarby, gelukkig, het ietwat modieuze begrip "trip" wel in de breedste zin van het woord. de talloze mogelyke, autobiografische voorbeelden van dergelyke "trips", sla ik hier over - een hekel hebbend aan de stylfiguur genaamd "de opsomming," (overigens dé ziekte van onze generatie schryvers. dwz: alle vlaamse schryvers die ik ken, bezondigen zich aldoor, mateloze bladzyden lang voort, aan opsommingen; uit gemakzucht of anders uit onbenul...)
maar zo'n "trip" bestaat uit een conglomeraat van mekaâr aanwakkerende en in stand houdende symptomen, anno 2013 de basis misschien veroorzaakt zynde door het gegeven dat ik heden op het moment, ten gevolge van een zonet overmeesterde, érg grywelyke slokdarmontsteking, thee ben beginnen te drinken, in de plek van koffie (wordt hieronder vervolgd...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten