nocturne*

nu zit kik in de zogenaamde machine-kamer, het is kwart na één snachts en uitzonderlyk genoeg hoor ik helemaal boven in huis de kroko junior beginnen wenen (uitzonderlyk in die zin, dat hy wel gerégeld weent in het midden van de nacht, hoe zou je zelf zyn, maar dat het nooit eerder tot hierbeneden doorklonk.)(toch nét voldoende ver weg weent dit kind, opdat myn ondergrondse-eiland-gevoel integraal gevrywaard blyve, zonder hetwelk, achter twéé langs myn kant vergrendelde poorten, er geen grond was voor myn belangryke litteratuur.)