naar het voorbeeld van samuel taylor coleridge wandel ik nu ook savonds en snachts door de velden...
voorts was het een byzonder zonnige dag met veel pret aan zee, de kindjes voor het eerst werkelyk geZwommen in zee...
de nannies zyn vanmiddag weêr naar huis vertrokken, jammer...
ik heb spyt van de uren waartydens ik die onnozele lou reed-biografie heb zitten herlezen, terwyl ik hier anders zoveel voortreffelyke carrolliana heb klaarliggen, die ik nu wellicht geheel niet meer zal uitkrygen.
de tyd vliegt nogal eens...
zaterdag 22 augustus 2015
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten