een tweedelige selectie uit de dagboeken van carroll.
magisch als je eerst een biografie gelezen hebt, omdat je dan al die materie uit éérste hand tegenkomt,
maar toch ook, tegelykertyd, jammerlyk, wegens oppervlakkig, anti-confessioneel ofwel op andere moment wazig-confessioneel (hy roept uit "vergeef me! vergeef me!"- maar hy zet er niet by wat hy verkeerd heeft gedaan...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten