i wonna go to sleep. who wouldn't? al was het een zeer mooie dag, vooral het weêr was erg goed... frisse, droge lucht, mooi geel zonlicht, goed geregisseerd stadsbriesje...
wakker geworden op de matras bezyden mollie haar bed - omdat ze me snachts by zich had geroepen. nu, smorgens vroeg, diende zy me driemaal wakker maken, telkens zeggende:"papa, je snurkt!"
ietsje voor zevenen wilde ze eruit; tezamen aldus aan de dag begonnen; maar na een kwartiertje kwam luv reeds verlossing brengen; ondergetekende optenief te bed (gisterennacht nog eens aan het lezen geweest in die nieve goethe-biografie van safranski...)
rond elf uur weêr op. de zieke rocco algauw, onder diens luid protest, naar bed gedragen. met mollie een halfuurtje duplo spelen. "je kan nu toch naar beneden??" aldus luv - doelende op myn eeuwige klaagzang die erover gaat, dat ik moet wérken, dat ik niet zoveel tyd met die kléuters kan doorbrengen iedere dag; maar zo simpel is het dan ook weêr niet, vooral om te kunnen schryven moet je eerst helemaal naar een psychische bodem kunnen zakken, je kan niet zomaar voor een paar minuten die knop aan- of uitdraaien.
daarna, van twee tot vyf, toch wél in myn laboratorium aan de slag gekund, heerlyk. na drie dagen uitstel eindelyk daar kunnen voortboetseren aan de correcties voor "ik ben bly als het regent", het stuk met gert jochems. de eerste 50 minuten zyn tekstueel, wat myzelve betreft, totààl klaar - maar dan ook werkelyk totààl. alleen het slot gaat nog een serieuze kluif worden - om dàt reeds aan te pakken, ontbrak my de moed.
aan de nodige daadkracht dan weêr ontbrak het my, lezers, om de dringende telephoons te doen voor "den dam leeft". in plaats daarvan dan toch wat boekhoudwerk (30 september; afsluiting van een "trimester"...)(nooit eerder dan in de voorbye maand september heb ik zoveel facturen naar zoveel verkeerde adressen met zoveel foute btw-nummers gestuurd, echt WAANZIN... byna àlle facturen zyn minstens één keer naar me teruggestuurd moeten worden...)
van vyf tot zes weêr met de kinderen, doch zonder de traditionele tirannie van ze. rocco weent wel erg veel, vermoedelyk heeft 'ie keelpyn. mollie de laatste paar dagen in een uitzonderlyk aangename stemming, erg zelfstandig en vriendelyk (wel, natuurlyk, steeds die extreem luide stem, van de familie van haar moeders zyde...) (ikzelf en myn voorvaderen hebben evenééns zeer luide stemmen, anders kan je niet zonder een micro in de arenberg staan, maar wy wél hebben een volumeknop die desgewenst ook wel 'ns omlaag kan; de "vanreusels", zoals die heetten (niet myn schuld), schreeuwen snerpend in plaats van te praten; van fluisteren weten ze niet eens wat dat betekent...)(luv ervaart dit nu eindelyk zélf; na een paar uur mollie by de hand, piepen en rillen en tuten haar oren...)
om zes uur lizzie op bezoek, die meêrydt , lezers, naar de eerste try-out van "pech en geluk".
zeer vlot gereden hebbende, erg zeer vroeg arriverende.
buggles gegeten, en bounties, het lichtplan nog eens doorgenomen.
by de vorige productie was het àltyd zweten in myn stoel wanneer het stuk begon, altyd liep er wel iéts mis; maar dit jaar is het blykbaar gewoon onverdroten fun; ik heb, inderdaad, gewoon constant zitten te lachen, myn maag deed er zeer van... dit dan ook de allereerste keer ooit zynde, dat ik deze briljante flauwekul van begin tot eind te aanschouwen kreeg. echt lachen, kom zien...
wêer thuiskomende, beseffende: auwa, nog myn twee columns voor de Streekkrant!!... dus daar ga ik me nu aanzetten.
always on the chain gang...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten