dinsdag 13 oktober 2015

state of being, 13 oktober 2015







wanneer je geen inspiratie hebt, kan je dus altyd wel nog een opsomming ophoesten van wat je de voorbye dag allemaal hebt uitgespookt, precies zoals in de lagere school de hamvraag: wat deed je met de paasvacantie?
    om negen uur opgestaan. de nasibés, zynde onze twee poetsvrouwen, wonderwel nog niét present. zodoende "het kot voor myn eigen" - doch: weinig tyd... het brood en een pot choco dan maar meê naar rataplan genomen, teneinde aldaar te kunnen ontbyten, meer specifiek tydens de vergadering. met jowan petit en gert jochems.
    jowan is net vyf dagen doodziek geweest, maar nu weêr genezen. "te zondag was ik met zes kinderen in het park-noord - ik mag zeggen: van zodra je kinderen tien jaar oud zyn, kan je terug asemhalen, een boek lezen terwyl ze zelf in de rondte ravotten." oké, da's dan nog acht jaartjes afwachten...
    bart voet kwam voorby in de bar. die heeft net een cd uit tezamen, met esmée bos. ik zei: dju, ik heb geen geld op zak, en dacht toen tegen mezelf: ben ik zo'n erge lulkop? en dan toch, uiteraard, die cd myzelf aangeschaft - hoewel ik dus geen cd-speler heb, dààr wringt het...
    van de zeven grote hoofdstukken die ons nieve toneelstuk ryk is, erkennen wy op het ogenblik één hoofdstuk dat, op de try-out van eêrgisteren, totààl op niks trok (de "scheld-sketch"); aldus brand ik om dàt aan te pakken aan te pakken, om dat opnief uit te schryven en my er dan op suf te blokken, met oog op de try-out van aanstaande woensdag; maar: in plaats daarvan ging het de gànse dag lang over juist dàt hoofdstuk, lezers, dat door eenieder in het publiek juist werd ervaren als "met kop en nek veel beter dan alle die andere." en toch: juist dààraan willen jowan en gert nu al onze kostbare tyd opofferen, om daar één zinnetje in op te schuiven en één zinnetje in weg te schuiven. dwz: in de keuken zingend een ei staan bakken - terwyl beneden in de kelder het water binnenloopt... 
    okay dan...
    om halfvier met de bakfiets de kinderen gaan ophalen op school... was 'n dag of tien geleden... niet meteen naar huis gefietst, doch op aanzoek van prinses mollie op het kerkplein de zon geplukt... (gesprek onlangs met elisabeth en diane:"indian summer" - komt dat van indische zomer of van indiase zomer of van indianenzomer? antwoord: dat derde; aldus: noord-amerikaanse en canadese nazomer. bestaat er iets mooiers? diane zei:"de herfst is van my.")
    naar de post voor een pakketje. nochtans alwéér myn pas kwyt, - for real, deze keer, zo ziet het ernaar uit. "jana, the jungle girl," door frank cho. (tenminste, cho doet alleen de covers. maar die andere, die het binnenwerk doet, is ook zeker niet mis.)
    rond zeven uur mollie nog 'ns een totale crisis, was ook lang geleden. dwz héél kwaad zyn voor totààl niks, byvoorbeeld omdat je haar schoenen wil helpen uitdoen. roepen en krysen in alle richtingen. haar gehele gezicht  opengerokken, haar blèrende mond trekt open als een waarachtige breedsmoelpad. behalve mick jagger met die drie biljartballen in zyn bef zag je nooit eerder zo'n grote garage-deur....
    dan weêr kalm en gezelllig...
    met luv naar een deel van de vyfde aflevering gekeken van "arrow", perfecte nonsense. zeer goed de atmosfeer van de meest ouderwetse superheldenkomiks evocerende... géén ingewikkelde plot, alle eenvoudig. weinig actie en toch wel goed...
     om tien uur naar de machine-kamer... naarstig/koortsachtig werken aan die tekst voor die verdomde scheldsketch. "beroeps-diaree-slikker! wc-bril-beffer! opgeblazen makreel!" vervolgens: financiën... voor de simpelste transactie je zes formulieren eerst ondertekenen...
    daarna schoorvoetend begonnen aan de voorbereiding voor, o eindzegen, de lààtste radio-aflevering rond lewis carroll. die gaat in het teken staan van de relatie tussen carroll en james joyce, toch wel - maar: ik kryg my er niet ingehesen.
    dan maar naar de nachtwinkel voor buggles en bounties...
    alles is een permanent afgeleid worden.
    morgen is de repetitie in mortsel...
    ik stop ermeê, fuck it. binnen een paar uur zit ik toch weêr hier, en nog eens zeventien uur dààrna ook weêr... waarom al dat weggaan als we toch steeds terugkomen.




   

1 opmerking:

Serge zei

Er zit een CD-speler in je laptop.