op één maand tyds precies tien romans van gerard reve aandachtig herlezen (namelyk de laatste tien.) reve is vandaag, naar gezegd, minder in de mode dan hermans (die ook al wel geen bestseller meer zal wezen...), en dat stemt, als je het nagaat, best wel droef... niet alles aan reve is, by nader inzien, om by in katzwym te vallen, maar tenminste durfde hy wel, opzy van zyn permanente, sadomasochistische dagdromen, erg ver te gaan in de verkenning van dit hier: het op zich juist zeer seksloze thema van de zuivere landerigheid. aldus, byvoorbeeld, in "bezorgde ouders", een bezoek aan de dierentuin - waar wordt ingezoomd op één bepaald, totaal nutteloos betonnen hok, dat we daar tegenkomen, en waar een kruiwagen, een bezemsteel en twee emmers in staan... het vermogen en ook de moedwil om ons daar zo uitgebreid met onze neus op te drukken, op zo'n anti-dynamische, muffe realiteit: het is eenvoudigweg gewelddadig. en natuurlyk wendt de nieve generatie zich daar nog meer vanaf dan de onze. de exploitatie van de hel der seksloze verveling - bestààt niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten