je wordt wakker en je begint te werken (columns, administratie, toneel-thriller, telephoons); je werkt de gehele dag op die manier door, inclusief het huis opruimen onderwyl je de kinderen in de gaten houdt; en steeds met je oog op die klok; en dan, om vier uur snachts, is de dag weêr voorby - hoe wéinig heb je weêral kunnen doen! welk een tred, wat een vermaling.
hier één zkv (="zeer kort verhaal"), en daarna twee kleine krabbels; en dat is het dan weêr voor vandaag...
ZKV
een acteur wordt beroofd; terwyl hy aan het acteren is, dringen dieven de backstage binnen, om aan de haal te gaan met allerlei van z'n stuff. sindsdien heeft de acteur een nieve clausule in zyn contract: er moét in de backstage voortaan een locker staan; of anders weigert hy het eenvoudig om nog op treden.
de meeste clubs en culturele centra ten velde, vegen daar hun voeten aan, doch in een gemeente als lokeren is het eindelyk zover;"meneer, wy hebben speciaal voor jou zo'n locker geplaatst laten worden." de acteur is byzonder in zyn nopjes. voordat hy zyn arbeid tegemoet gaat, steekt hy zyn autosleutels, zyn smartphone en zyn portefeuille met veel aandacht weg in één van de kastjes van deze grote locker, die wel een gehele muur vult. het sleuteltje van zyn kastje, bewaart hy met nadruk in de rechtse broekzak van de broek doe hy draagt op scène.
op scène speelt de man zyn stuk naar behoren ("hamlet"), al kan 'ie het toch niet laten om vooral juist tydens zyn monologen af en toe met zyn hand naar zyn broekzak te tasten:"gelukkig - het sleuteltje zit nog daar, veilig op zyn plek..."
van het applaus achteraf, kan hy nauwelyks meer genieten - hy wil zo vlug mogelyk naar de backstage, om zyn spullen weêr byeen te grissen. hy daalt in die richting de trappen af, wandelt in de backstage tenslotte naar binnen - en ziet dan, tot zyn grote schrik: de gehele locker is gestolen, het gehele meubel is er niet meer!!...
TWEE KRABBELS
-tyd vliegt - maar op sommige momenten vliegt de tyd erg traag. niet zozeer de snelheid ons tegenstekende, dan wel die vliegende beweging.
-een veroordeelde beklimt het schavot, en komt oog in oog te staan met zyn beul, een grote, brede meneer in een zwarte beulskap. "ik begryp wel," zegt de veroordeelde, "waarom je liever anoniem wil blyven." waarop zyn beul repliceert:"het is niét dat myn gezicht niet zou mogen worden gezien. ik draag deze kap omdat het is beginnen regenen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten