streekkrant

vandaag alleen maar deze Streekkrant-column, want voorts ben ik zeer grieperig...

FIETSENDIEF

De meeste Antwerpenaren die me komen vertellen dat hun fiets werd gestolen, zeggen er geheid ook bij dat ze die fiets nochtans “zeer goed op slot” hadden gedaan.” Ik frons dan meestal mijn wenkbrauwen, zo heimelijk het kan. Niet dat fietsen die op slot liggen onmogelijk zouden kunnen worden gestolen, integendeel - maar in veel gevallen is het slachtoffer dat slot wél degelijk vergeten in te schakelen; alleen durft hij dit er niet bij te zeggen, omdat hij dan zeker en vast, van jan en alleman, te horen gaat krijgen dat het “helemaal zijn eigen schuld” is. Wat in principe niet klopt - in de grond blijft het wel àltijd alleen maar de dief zijn schuld.

Vorig jaar wist, in haar eentje, een 36-jarige dappere mevrouw uit Wilrijk een hardnekkige fietsendief te strikken. Haar gloednieuwe, knalrode damesfiets van het merk Ambrosio was gestolen, inclusief het kinderstoeltje - maar twee weken later kwam ze het voertuig weer tegen, namelijk op de bekende zoekertjessite Kapaza.be. Onversaagd meldde zij zich aan bij de dief thuis, op de Gitschotellei in Berchem; toen zag ze dat het wel degelijk om hààr fiets ging. Meteen belde zij de politie, die iets verderop bij de boosdoener thuis, op zijn koertje, nog 37 andere gestolen fietsen tegenkwam.

Wel loopt het niet altijd zo vlotjes. Een maand of twee terug registreerde een camera van het De Coninckplein een incident, waarbij de fietsendief, op heterdaad betrapt, werd achternagezeten door de eigenaar, die plotsklaps uit een snackbar was komen te springen. Laatstgenoemde wist de tragische schurk in te halen, niet alleen om zijn vehikel terug te pakken, maar tevens om die dief ook enkele zeer rake klappen uit te delen. Twee dagen daarop is die fietsendief gestorven, onderwijl de dader, een jonge twintiger met een samengebonden rastakapsel, nog steeds voortvluchtig is.

Lezers die er nu nog steeds geen genoeg van hebben, moeten op 20 maart naar de Bourla-schouwburg trekken, voor de laatste herneming van het geweldig mooie toneelstuk dat inderdaad is geheten “De Fietsendief”, met onder anderen Sofie Decleir in een geniale hoofdrol, geregisseerd door de onvolprezen Sinjoor uit de Rotterdamstraat, Bart Van Nuffelen. Die Bart zie je dagelijks over het Kerkplein fietsen met een bakfiets, met daarin zijn steeds blakerende drie mooie kindjes...