woensdag 21 juni 2017

state of being, 21 juni 2017




voor de eerste keer dit schooljaar, de kinderen smorgens naar school gebracht. weê de tyden toen dit dagelykse kost betrof! het vertrek en de rit vallen goed meê, maar de nasleep is desastreus; by het thuiskomen, zoek je het bed weêr op (slechts amper drie uur geslapen hebbende), zodat je in de middag érg laat wakker wordt, ongeveer klaar om ze weêr te gaan ophalen.
    desalniettemin toch, rond den tweeën, een béétje aan het libretto gesleuteld voor de guido-musical; de zy-figuren iets meer intrige bezorgend; alsook, om drie uur, de lange pat kunnen ontvangen, die, op myn bestelling, een nieve boekenkast kwam installeren op het toilet van de machine-kamer. in de machine-kamer zelf zyn alle boeken-wanden vol, de expansie-politiek in deze richt zich sinds kort naar het toilet en de twee mini-zykamertjes van de machine-kamer...
    de meest stabiele vreugde in myn leven is die van het boeken-verzamelen gebleken, dus ik zou er nog véél méér moeten hebben. sommige boeken ga ik wegdoen ook, maar alleen al van de engelse romantici zou ieder weldenkend mens toch àlles in huis moeten hebben; àlles van mary wolestonecraft, àlles van coleridge, àlles van de quincy; je kan die dingen niet lezen, maar je moet ze in je bezit hebben. hetzelfde met de belachelyke duitsers; àlles van kleist, àlles van hölderlin, àlles van klopstock. zeker nu je voor die stuff niet meernaar buiten hoeft, in fyne, netjes gevouwen kartonnen dozen wordt ze aan huis geleverd door vriendelyk lachende bestelwagen-bestuurders... die je nooit vragen:"wat zit hier eigenlyk in?"
    tevens heeft de lange pat het schildery van bert lezy hier in de woonkamer opgehangen, dat ziet er fris uit en degelyk!
    er zou dus ook veel meer van dergelyke authentieke kunst in dit huis moeten pryken. en meer machtig meubilair ook, dat vooral zelfs - maar: dat gaat voorlopig niet, doordat de kinderen alles kapotmaken.
    photograaf john claes belde my op: om my mede te delen, o bloggers, dat ik beter moet uitkyken wie ik bejubel; de actrice die gestalte geeft aan wonderwoman, is, zegt hy, een israëlische fasciste die supportert voor de folteringen van de gaza... een afschuwelyke zaak - want toch blyf ik het precies een goeie film vinden...
    de hittegolf duurt voort, zeer drukkend. de beste plek om te toeven is: op het terras, met je gezicht naar de tuin, liggend in het plastieken zwembad dat, met kussens volgestouwd, dienstdoet als ligzetel - dé uitvinding van dit seizoen! maar: de kinderen hebben je aldoor nodig, echt chillen is er voor tien uur savonds niet by.
    inmiddels werd het vier uur snachts, en nu wél zyn de temperaturen zeer agreabel... in die sfeer, zodoende, kalm-aan doch zeer vruchtbaar het werk aangevat voor m'n conference voor de academie aanstaande donderdag; het is teveel werk voor zo weinig centen - maar: geld verdienen is zo leuk, dat zelfs wéinig geld verdienen leuk is...
    morgen is het woensdag, luv neemt de kinderen meê naar de cinema, waarbinnen de lucht immers zeer koel - zelf hoop ik dat ik niet, op de valreep, ga uitroepen:"wacht, ik ga toch meê!!..."     

Geen opmerkingen: