misselyk wakker geworden. ik dacht: misschien doordat in myn slaapkamer de chauffage brandde; in een slaapkamer is koude, heldere lucht natuurlyk veel beter. met moeite my in myn harnas begeven, op weg naar ekeren, voor een zoveelste prospectie in een zorgcentrum. maar: eenmaal daar aangekomen, mocht ik erachterkomen dat dit veel méér was dan alleen maar wat misselyk - het werd, tydens het voortwerken, een permanent opboksen tegen de aandrang om te gaan sicken, twee uur lang. afzien, toch?
dan toch zonder kleêrscheuren veilig weêr naar huis, over de spekgladde banen (het sneeuwt yzel-vlokjes); en dan, eenmaal thuis, meteen in de zetel gaan liggen, passief genietend van de herrie van myn vele kinderen...
laat savonds in de zetel toch weêr ernstig in gang geschoten aan een oneindige resem huiswerk... ondermeer een belachelyke oproep van wikipedia; "deze pagina deugt niet, schending van privacy etc; aanpassen of binnen twee weken van het net gehaald." onzin, maar dan toch my eraan gezet... allemaal links verzamelen en sommige subjectieve adjectieven verwyderd etc...
ergens wel een goeie timing om ziek te worden; dit weekend zyn de eerste twee dagen sinds kerstmis dat ik niet hoef te gaan optreden...
2 opmerkingen:
Een gedicht voor de zieken. Het heet 10 tot de 28e macht graden Kelvin
Al verbranden ze ons, we komen terug tot leven want onze lichamen en al de rest zijn al eens verbrand in de zeer hete massa van the big bang
En na het gedicht een overpeinzing waar je eens een state of being over kunt schrijven.
De natuur zonder de mens kan geen smartphone maken want de natuur zonder de mens heeft daar het verstand niet voor maar de natuur kan wel een mens maken die een smartphone kan maken terwijl dat minstens evenveel verstand vergt van de natuur want het vergt minstens evenveel verstand om een auto te maken als om het bouwen van een machine die een auto bouwt.
Een reactie posten