ik vertel dit volgende niet om de school waar ik lesgeef, op een of andere manier te compromitteren; dit is immers, werkelyk, een byzonder goéde school, met een serie zeer wakkere leerkrachten, veel leerlingen, propere, moderne gebouwen met overal beamers en creamers, en een prachtige, door bosbomen omzoomde omgeving daarenboven; maar: door omstandigheden is het gekomen, dat ik voorlopig ook vaak engelse en neêrlandse les geef aan een klas die, als ik het goed heb, uit maar één enkele leerling bestaat. een zeer merkwaardig gegeven, in de praktyk. soms twee uurs na mekaâr - één leerling in de klas, recht tegenover me, zyn armen gekruist. privéles dus effenaf... de eerste dagen verliep dit een beetje stroef maar inmiddels bloeit die leerling, tot myn verrassing, helemaal open, en hebben we, educatief verantwoord, aldus netjes binnen het leerplan, diepzinnige conversaties, ikzelf ook erg veel van hém lerende. een "libroe" is een sigarettenblaadje. een "bradda" is een brother. een "grey" is een soort muziekinstallatie. "clio" wil zeggen zwerfvuil. alleen het laatste kwartier heffe de leerkracht dan toch zyn moede hand, opperende:"goed... laten we nog éventjes voort-lezen in ons boek van willem elsschot." ("het dwaallicht," geïllustreerd door dick matena.) (hy vindt het taaltje van willem elsschot "wel heel raar, meneer.")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten