heftig weekendje achter de rug... vrydag overdag: de efteling, inclusief een zeer steile roetsjbaan, én angstaanvallen vanwege die naargeestige "holle bolle gys"; vervolgens, diezelfde uitputtende dag nog, maar dan savonds: giggen, voor een publiek dat nadien alleen maar zegt: als je for real speelt, wat voor een hemd ga je dan aanhebben? next, zaterdag overdag: twee columns ophoesten, door de slagregen heen myn dochter begeleiden naar de "reuzenstoet", en om vier uur smiddags weêr giggen (die gig verliep wel zeer lekker...); vervolgens: totaal onverwacht, juist wanneer je eindelyk in je ligzetel toefde, telephoon: metéén nog een tweede keer komen giggen, het publiek zit al klaar!; onderweg in de auto nog vlug je aller-moeilykste stunt-gedichten nog eens opfrissen. gelukkig: ook dié gig verliep uiterst behaaglyk, om niet te zeggen: droomachtig. en daarstraks, zondag, speciaal voor je schoonfamlie als gestreng veganist aanzitten aan een tafel vol vlees-crocketten en sandwiches met paardenhesp, die er enorm GOED uitziet... maar nu; nu is het zondag-avond, kwart voor acht... nu daalt de rust op ons neêr...
tussendoor voor myn werk voortlezen in herman brusselmans; het lachen is my zeer zeker vergaan, maar voorts gelykt het my feitelyk het best, om er voor de rest gewoon "geen mening" over te hebben. wat zou die mening van my er ook toe doen? al geloof ik wel, dat brusselmans' credo volstrekt maar dan ook volstrekt tegengesteld is aan het myne...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten