maandag is een kalme dag... goed uitgeslapen... gelezen in bed, nog eens die mozart-biographie... de vader van mozart, leopold mozart, was zo erg verbitterd, met name door het gegeven dat 'ie zyn zoon niet in een kooi vermocht op te sluiten, dat 'ie, op een ogenblik laat in zyn leven, een ander kind adopteerde: om het muziekles te geven - om te bewyzen hoe groot zyn verdienste was, in het mirakel...
in de voormiddag toch, willen of niet, tot "schoolmeester" geworden, door minutieus een stel testen en opstellen engels te zitten verbeteren, aan tafel, met aldoor met speeches van boris johnson op de achtergrond... je moét het serieus nemen (ik bedoel niet boris johnson, ik bedoel die huistaken); je moét die leerlingen engels bybrengen, dat is belangryk - dus je moét in de marge van zo'n opstellen dingetjes noteren zoals:"opzichtige luiheid en non-chalance worden zwaarder aangerekend dan taalfouten." of ook, als iemand alleen maar zyn voornaam op zyn verkreukelde blad heeft staan; dan moét je met vier uitroeptekens noteren:"ben je de énige mouhamed op school??!!!!"
in de namiddag heb ik smaandags bovendien twee les-uurtjes te doen, dat is erg weinig - maar: wél is dit de hevigste klas van de gehele week, 24 robuuste t.s.o.-tieners op één stoel by mekaâr. doordat je vroeger ook zélf een kind was, word je behalve woede ook steeds, aldoor en tegelyk, begrip gewaar; hoewel ik toch maar liefst twee keer oprecht uit myn kram ben geschoten - dwz niet om rationele beweegredenen, maar door een acuut verlies van zelf-contrôle. om vervolgens dan, een kwartier nadien, myn eigen min of meer (maar niet volstrekt!) te verontschuldigen... "mensen - dat van daarjuist, dat was een beetje overdreven van my, neem my niet kwalyk - maar ja: probeer je eens in myn positie in te plaatsen!"
heden is het maandag-avond... heden proeven zoet de milde geneugten van het kleinburgerdom... myn zetel, myn sokken; myn boek, myn fles water... rocco die aan het loomen is (= armbandjes maken), mollie die vertoeft in een "kinderen-voor-kinderen"-trip... gewoon rustig in- en uitademen, moge volstaan om de tsunami op afstand te houden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten