smorgens met de vierde-jaarsen weêr tezamen voort-gelezen in "the old man and the sea". daarna had ik een springuur, waartydens ik in myn klaslokaal met de gordynen dicht een uurlang kon repeteren op "beuling met appelmoes". na de speeltyd, die daarop volgde, myn klassen verzameld; ga je die niet met stokken op de koer byeendryven, dan blyven ze volstrekt lamlendig aan de zykanten langs de muren grazen...
met die klassen heb ik immers iedere donderdagmiddag "studie". daartydens kon ik vandaag bureauwerk verrichten, maar niet erg veel. toevallig is het overigens een co-studie met sabine jatta, tot dusverre myn enige collega die reeds met een photo hier op deze blog verscheen, hoewel zy het vanmiddag eventjes niet echt meer zag zitten. vervolgens had ik de beroemde klas 5ecma (= economie en marketing); nikolaas beets' "ik hoorde de moerbeitoppen ruischen." "vanbuiten leren?? meester - waarom?? waar is dat goed voor!" "op een dag ga je, op reis door syrië, worden gevangengenomen als een gyzelaar, en zestien weken aan één stuk door worden opgesloten in een kleine, beschimmelde badkamer zonder daglicht, zonder boeken, zonder je smartphone om in weg te vluchten; en dààr dan, in het donker op je knieën, zal je begrypen: hoe goéd dat ik dit prachtige gedicht steeds by my heb!... dat niemand my dit kan afpakken, maar dat het een deel van myzelf is geworden!..."
hierop was die leerling precies kwaad op my...
vervolgens weêr een spring-uur, waartydens ik voorbereidende arbeid kon verzetten voor een grote, springlevende klas voor de boeg - drie klassen byeen, die ik feitelyk enigszins vreesde, maar die zich, naêrhand, juist enorm vlot bleek te laten regisseren, twee lesuren meteen na mekaâr, zo laat op de middag... wel veel verhuizingen ook, van lokaal naar lokaal, op zoek naar het juiste daglicht; maar: oké, dat is dan lichamelyke opvoeding tussendoor.
savonds weêr thuis: diep inslapen in de zetel. alles eruitslapen. ikke dees ni gewoon zyn allemaal...
en dan met de kinderen voort-zien naar "the dark chrystal", welke legendarische jim henson-film nu inderdaad integraal tot zeer uitgebreide serie is hermaakt, leuk... op de valreep van de dag ook nog laurel & hardy, kortfilms... als je, wegens slytage, vergeten was geraakt hoe kolossaal goed laurel & hardy is, consumeer die dan nog 'ns in het gezelschap van een zesjarige en een achtjarige - die besterven het, en jy dan ook. (niét met een driejarige kyken; die ziet er de grap niet van in; die vindt het alleen maar té erg.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten