de zondag het gehele etmaal lang in touwen gehangen - wat jammer was, doordat ik daags tevoren eigenlyk "juist goed bezig was", zoals dit heet. rond halftien savonds gaan slapen - feitelyk eerst nog wat hebbende willen lezen, maar zelfs dàt was niet haalbaar; meteen van zodra ik myn ogen per ongeluk nog maar dichtdeed, bléven ze ineens stevig opeengeplakt, zonder dat ik het besefte.
zodoende reeds om zeven uur smorgens wakker geworden, myn eigenste wekker wonderwel te slim af blykende.
het was ongelooflyk leuk om nog eens op school te komen - vast mede doordat ik er nauwelyks moest werken; er is weinig dat zo weinig energie vergt, dan examens afnemen (in tegenstelling tot examen afleggen, wat dan weêr juist opmerkelyk véél inspanning vergt. de examinandus en de examinator verhouden zich tegenover mekaâr als... als... tja, als wat dan wel, eigenlyk? ik zal het jullie nog weten te zeggen...)
maar waar ik zopas nog dacht dat ik dood moest, dit alleen maar jammer vindende voor myn kinderen, ben ik vandaag weêr, op myn klamme okselzweet na, één en al veerkracht...
in de namiddag de examens verbeterd, in de avond kunnen voortwerken aan de boekjes-editie van de kempenkrak, én tegelyk aan m'n cowboy-boek, dat wordt geredigeerd door Anne baudouin...
helaas - straks opniéf kei-vroeg op: voor myn eeuwigdurende lichte oor-ontsteking...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten