woensdag 8 juli 2020

state of being, 8 juli 2020

voor mensen die nu pas binnenkomen: we bevinden ons, sinds zaterdag reeds, op de stemmige, maar vooral erg betaalbare tweede verdieping van een eenvoudig huis in wissant-dorp; "vacantie-tyd". ik kryg hier bitter weinig gedaan, maar waarschynlyk is dat ook juist de bedoeling...
    ik sta op rond elf uur, de rest van het huishouden is dan meestal op de "kwak en boemel-route" (kwak en boemel zynde twee ganzen die myn kinderen zo genoemd hebben; de "kwak en boemel-route" is dus de wandeling tot by deze ganzen, langs een idyllisch riviertje... als de kinderen geen brood by zich hebben, voor de eenden daar ook, dan gooien ze er met steentjes naar...)
    zelf begin ik, alleen in huis, gelyk maar te lezen... met oog op die conference in het rivierenhof binnenkort, ben ik bezig in het enige noemenswaardige boek dat exclusief gaat over de film purple rain, "let's go crazy" door alan light. de man die voor purple rain de photografie deed, tekende een half jaar tevoren voor de photografie van de film "against all odds." 4 procent van de muziek in purple rain werd gemaakt door michael colombier - die componeerde evenééns voor "against all odds". ik heb die film dus eens nagekeken, en de manier waarop die muziek in die film gemonteerd is, dat kàn je gewoonweg niet meer consumeren...
    deze lees-activiteit, in vele houdingen en zit- en ligmeubels, gaat eigenlyk de gehele dag door. in huis hebben de kinderen my niet meer nodig, die tyd is nu echt helemaal voorby... zelfs moet ik soms zélf aandringen om tezamen woordzoekers te spelen.
    wel gaan we natuurlyk tezamen naar het strand. vandaag was het zonnig. met zwem-krokodillen de zee in. achter ons lagen toevallig de geilste zonnebaadsters die ik ooit van m'n leven gekruist heb, vooral die in haar knalrode bikini zie ik nu nog steeds voor my. het waren nederlandse meiden, en die het meest dichtby ons lag, was (no kidding!!) een boekje aan het lezen dat was getiteld: "penetratie is niet alles"...
    het grootste plezier heb ik met myn kinderen wanneer we tezamen, ieder met een step, zy aan zy de erg steile hellingen in het zuiderdorp af sjezen. dat gaat echt hard!
    voor rocco james conan ben ik voor het slapengaan systematisch een gehele stapel donald ducks aan het doornemen. de donald ducks die je vandaag in de winkel vindt, zyn véél mooier getekend en vooral veel sfeervoller ingekleurd, dan ik dacht.
    eens ze slapen, zie ik met luv naar  een aflevering van "berlyn babylon". ik ben er minder lyrisch over dan sommigen, maar zéér zeker is het véél meer dan goed genoeg!
    inmiddels is het halfeen snachts geworden, en ben ik dus aan het bloggen...
    subiet wellicht, zoals iedere nacht, een uur of twee voortwerken aan de boek-editie van "de kempenkrak", dat moet uitkomen in october (in october zelf, ga ik daar uiteraard totaal geen tyd voor hebben...) het is saai werk; een theater-monoloog ombuigen naar een leesbare boek-tekst; maar: eens ik aan de slag ben,  kan het er toch wel meê door...
    tussendoor leg ik, tezamen met myn broêrs, langs mail, de laatste hand aan het stripboek "het spookkâsteel", dat binnen tien dagen naar de drukker gaat...


1 opmerking:

Serge zei

https://www.youtube.com/watch?v=almBy1h1RAs