hy was toen zo arm, dat hy die chocolade met opzet op zyn mouw morste, zodat hy dit er savonds voor zyn kinderen weêr kon afkrabben.
én: hy had een tydlang een café in de wolstraat in antwerpen.
van jan delvaux zelf vernam ik daarjuist nog, dat hy bovendien, een tydlang, ergens in kasterlee of daar in de buurt, een tankstation runde, haha...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten