die naderende gigs zyn als een onderaardse mini-schokgolf (wel met de nadruk op mini); een zekere rusteloosheid, wegens aldoor het gevoel dat ik daar eigenlyk voor bezig zou moeten zyn, én het gevoelen van versnippering - dit, doordat de voorbye vier maanden juist zo heerlyk monolithisch waren; één zadeltas, één god, één lotsbestemming...
te weinig geslapen ook, doordat rocco james conan alleen thuis was en myn gezelschap algauw kwam opzoeken, onderwyl ik éigenlyk nog met handen en voeten in dromenland vertoefde. vervolgens dan maar beneên in huis in de zetel gaan liggen, actief naar de radio luisterende ("actief" dwz: naar de radio luisteren, zonder verder met iets ànders bezig te zyn...)
de gevelwerker is begonnen, ik kreeg even schrik toen ie om een kabel vroeg voor z'n radio, maar het volume valt goed meê én bovendien was die zender best goed aan het draaien ("there's always the sun", van the stranglers, en meer van dat zachtjes verteerbare genre...) hy zei: "wauw, onlangs deed ik het dak van alain grootaers - en nu werk ik wéér voor een b.v.!" ik verdonkeremaande myn tranen - het b.v.-schap; weten jullie nog, o bloggers, hoe dit voor my ooit dé allerhoogste droom was die ik nastreefde... en nu dan toch - één met alain grootaers, die zelfs heeft mogen meêsurfen op de mainstream van corona-gekte...
administratie, vervolgens... én myn baard en myn snor geschoren... en de prince-powerpoint bygewerkt - een oneindige valkuil...
twee vrienden ontvangen die ieder apart langskwamen voor een frankenstein-boekje. de eerste bezoeker, om elf uur, was eigenlyk echt een "fan" van me; dwz iemand die ik dus niet ken, maar die my wel kent, zoals het éigenlyk hoort; maar ja, nu ondertussen ken ik hem dus toch wél (bert leijssen); al myn fans worden vrienden, en zo houd ik geen echte zuivere fans meer over... daarna, rond halfdrie, iemand met wie ik érg lang geleden in de klas heb gezeten, op de lagere school, eric maes; die komt iédere maand een boekje ophalen, vooral doordat ie een reden moet hebben om, vanuit de kempen, quasi op doctorsvoorschrift, zoveel mogelyk te fietsen... "17 euro?" "jy krygt klantenkorting." "dat wil ik niet!"
voort-knutselen aan het cowboyboekje... dit dreigt een mislukking te zullen worden... schrappen, schrappen, schrappen - helpt dat nog, misschien? - idris sevenans bekykt intussen de vormgeving, misschien is die in dit specifieke geval toch doorslaggevend...
op het moment is acht uur savonds... sumbiet rocco james conan te bed leggen met alweêr een smurfenboek... daarna verliezen we ieder etmaal nog één uur aan muggen vangen, vooral in Zyn kamer, die, door een bezwering van vorige eigenaars, werd ingericht in de naam van boxur, de noorse god, die de beschermer is van vliegende insecten-eitjes en muggen- en vliegenlarven...
daarna komt de lange nacht, waartydens jullie geykte nachtburgemeester toch wél telkens nog één en ander voor mekaâr pleegt te krygen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten