niet héél slecht, maar te weinig puntig;
zegt soms één alinea lang de gehele tyd hetzelfde.
terwyl: hoe dan byvoorbeeld arno's zoon tot stand is gekomen, daar heb je als lezer het raden naar; ineens lees je, op pakweg bladzyde 200, dàt ie een zoon heeft, en dat die al 16 is ook.
voor een biographie onvergeeflyk...
tevens dé nummer 1-prys voor imbeciele titel:
"een lach en een traan" -
hoe is dàt mogelyk...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten