in het rivierenhof kwam ik jef staes tegen, die ik ook nog moest zien te spreken, en ook nog eens eric smout...
ik denk dat ik de voorbye vier maanden véél harder ben "ingelockt" geweest dan jy of jullie, voor my deed het alleszins droom-achtig aan om mensen te zien, om gesprekken te voeren...
wel is er deze shift: tot gisteren vond ik voor myzelf en persoonlyk, de corona-crisis erg fyn; antistress en meditatie. gisteren-avond trof my ineens een tegenzin; die stomme maskers... die smetvrees... all the rock&roll is gone...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Bizar toeval zeg. Ik droomde vannacht dat ik tussen een mensenmassa stond en een overweldigend gevoel kreeg, een beetje angstig werd zelfs. Die lange afzondering mag men toch niet onderschatten blijkt.
Het was alleszins fijn om je nog eens te zien, hoewel kort en moeilijk communicatie met dat masker. Hoop dat het snel terug gebeurt
Een reactie posten