zaterdag 17 oktober 2020

gast-auteur

HET GEVAAR LOERT IN MOMBASA

van onze correspondent in de jungle robertus baeken

Geïnspireerd door een beroemd ontdekkingsreiziger besluit onze held een in Afrika vermiste landgenote op te sporen. In Mombasa komt hij in contact met de Swahilisprekende Duvel die hem met zijn veertigkoppige expeditie zal vergezellen door de jungle. Onderweg slaan de dragers aan het muiten en tot overmaat van ramp worden hij en Duvel door kannibalen gevangen genomen. In hun dorp aangekomen, blijkt de verdwenen landgenote daar aan het hoofd te staan.

aflevering 40

Die avond zou hij ons toevoegen aan zijn dagelijks getal van gesneuvelden. De week tevoren waren dat er drieënveertig. Daags tevoren negentig. Allemaal wiskundige onderdeeltjes. Opgeteld met de cijfers van alle andere officieren, zouden ze straks op het kantoor van de generaal een nog groter getal vormen. Verdun: tweehonderddrieënzestigduizend doden. De slag bij de Somme: onmogelijk te tellen. Wel werd er door talloze getuigen op gehamerd dat het rivierwater kilometers lang bloedrood kleurde. Dus ondraaglijk veel. Maar meer dan machteloos hun schouders ophalen kunnen die generaals tegenover hun veldmaarschalk ook niet doen. Van één gesneuvelde of één gekwetste wordt nooit gesproken. Nochtans is hij uniek. Een gans universum op zich, met een eigen vader en moeder of broers en zusters zoals geen ander die heeft. Elke oorlog wordt veroorzaakt doordat die kleine éne niet geteld wordt, terwijl zelfs dat kleinste eentje niet de prijs van een glorieuze overwinning waard is. Onze wereld is verkeerd bezig. Boekhouder of niet, ik wil geen cijfertjes meer optellen, geen uren, geen dagen, noch jaren. Ze voeren je onvermijdelijk naar de dood. Ik wil niet ouder worden. Ik wil helemaal niets! Alleen maar in- en uitademen en daarbij oog in oog staan met waarheden die nog niet na miljoenen cijfers achter de komma te verifiëren zijn. Zon. Vuur. Water. Aarde. Vrouw. De wind over wiegende grassen. Het geluid van de regen op een dak van bladeren. Een op straat huppelende mus, pikkend van de verse paardenstront. 

   

Adieu vader. Geef moeder een dikke zoen van me. Waar ik kom, haar genegenheid verlaat mij nooit.

Jullie zoon Oscar.






WORDT VERVOLGD

Geen opmerkingen: