ik was een eerstejaarsstudent germaanse. toen was het lezen tegen de klok op. dit gehele boek op twee dagen tyds er doorgejaagd... te bleu om gemakshalve een blad of twee over te slaan..
ik zat op kot in de breidelstraat. ik las dit boek, liggend op myn tamelyk kale eenpersoonsbed. de tafel vlak naast me toen, heb ik nog steeds...
wat ik my nog herinner is die scène waarin julien sorel erop wordt betrapt, een aanhanger van napoleon te zyn (doordat er een portret van de keizer uit een verborgen kader wordt opgelicht...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten