state of being, 7 november 2020

de dag van gisteren reeds had ik my voorgenomen om vandaag, dwz vrydag, eens helemaal niets te doen, wat veel beter en slimmer is dan met moeite toch wel te probéren vanalles te doen, zoals donderdag het geval was, met moeite en met tegenzin; maar: in de praktyk ben ik vandaag in de plaats daarvan toch aldoor aan het knutselen geweest.

    wat dat probleem met "lezen" betreft: dat is eigenlyk johan braeckman zyn schuld; we bereiden tezamen een lezing voor rond edgar allan poe, op johan zyn suggestie, maar éigenlyk staat myn hoofd daar zelden naar. dus als ik poe lees, ervaar ik dat nu als een opdracht, maar als ik iets anders lees (wunderwaffen, pepys, het stripboek getiteld "een seconde later") dan voelt dat als een vergryp, omdat ik me éigenlyk in poe moet zitten verdiepen. ook moet ik eigenlyk aldoor zitten te werken aan myn maandelykse boekjes; vandaag heb ik wel eindelyk een flinke voorsprong (het kerstverhaal is klaar, maar ook de mémoires van de chef-kok zyn quasi in gereedheid), maar: vandààg heb ik tyd, en morgen misschien niet meer.

    wat een gezeur, hé?
    zeuren is heel goed...
    anyway: vanmorgen, first things first, toch zevenentwintig bladzyden in de prachtige hölderlin-biographie van safranski gelezen. al begryp ik nu wel, dat ik reeds erg veel van deze claustrophobe dingen afwist, byzonderlyk dankzy het veel langer geleden reeds verschenen brievenboek van hölderlin by privédomein, een zeer goed werk ook. ik hou héél veel van die duitse romantici, eigenlyk meer nog dan van de engelse romantici... de duitsers hadden het veel moeilyker, vooral de pruisen, de pruisische romantische dichters moesten het zien op te nemen tegen het verstikkende, zeer ver doorgedreven militarisme in hun omgeving, die konden eigenlyk niet anders dan gek worden, zelfmoord plegen - of toch maar kiezen voor donald trump.

    van elf tot twee waren de kinderen met luv naar het yskoude rivierenhof; zodat ik in stilte hard kon doorwerken aan de "christmas special"-podcast, opnief in opdracht van cc deurne, die myn redding zyn dit onjaar; een soort luisterspel rond m'n kerstverhaal "de naam van het rendier"...

    vervolgens twee uurs doorgewerkt aan de trappen in huis, tapisplein afsteken, de laatste fase gelukkig. ondertussen had ik het tv-programma opstaan "history of the top of the pops", vandaag was het de beurt aan 1985. in de afleveringen 1980 en 1983, gisteren en eêrgisteren, viel er nog lol te beleven;  1985 daarentegen, was blykbaar een extreem slecht jaar voor de britse popmuziek, het lykt wel alsof die gemaakt werd met de bedoéling om je met koppyn op te zadelen...

    om zes uur savonds een powernap in de zetel, om halfzeven frieten van de macdonalds geconsumeerd, aan de salontafel. inmiddels werd het halfacht, en ben ik bezig met bloggen. als ik vandaag nog, maar dan om elf uur savonds, myn been breek en naar het hôspitaal moet, is dat wel een belangryke gebeurtenis, maar zal dat hier toch niet meer worden gemeld; deze blog is tegen dan reeds naar de drukker...

het afschuwelyke top of the pops 1985