een paar manoeuvres in het scenario zyn misschien wat doorzichtig. byvoorbeeld: "nu moéten, voor het verhaal, die twee eventjes vyanden worden." de soundtrack voor wat extra adrenaline onder de protest-actie-scènes, zyn allicht wat clichématig - maar toch best verdedigbaar. en verder dus een echt zalige film, om je vingers by af te likken. vooral een buitengewoon charismatische acteursploeg, je lykt écht naar de jaren zestig te zitten te kyken. vinnige dialogen, intelligent en onvoorspelbaar, en toch naturel. aanrader van de week!
pikant detail: de laatste drie minuten draait dit kunstwerkje zich helemaal om, en zit je plotsklaps naar platte, puberale, sentimentele stront te kyken. onbegrypelyk, onvergeeflyk. een kopie van die net zo kinderachtige slotscène van "dead poets society"; ineens draait iedereen by, en krygt de goeierik applaus, terwyl de slechterik vergeefs nog bezig blyft, te proberen de orde te handhaven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten