zaterdag 2 april 2022

state of being, 3 april 2022



totaal niets meêgemaakt, al was het een prachtige dag. zelfs niet voor één millimeter buiten geweest.
    dat laatste klopt nét niet helemààl. al een paar dagen lang viel het my op dat het deksel van het afvoerputje van het boventerras los op de grond lag; dat ben ik eindelyk, buiten, op myn sokken, gaan oprapen. by nader inzien kon ik dit deksel niet zomaar goedleggen, zonder het eerst aandachtig proper te schrobben, wat een uitgebreide bezigheid behelsde. daartydens kwam er een zekere oergeur vry, dit op een of andere manier aan vroeger deed denken, maar die feitelyk niet echt een stank was, namelyk doordat die geur zydelings ook aan gebakken popcorn refereerde.
    later op de dag, rond een uur of halfzeven savonds, kwamen er twee wandelaars voorby aan onze glazen voordeur, juist toen ik daar passeerde; by nader inzien waren het twee leerlingen van me; dus voor dié heb ik ook even opengemaakt, slechts op een kier omdat anders, tegenwoordig iets meer fervent dan gewoonlyk, pitouche op straat wil glippen. dus toen ben ik wel niet buiten geweest, maar toch byna. ik zei tegen die twee, imran en mo, wier tante op de nummer 41 woont: "zeg tegen niemand op school dat ik szaterdags thuis van die rode sokken draag..."
    het zyn de antislip-sokken die eigenlyk voor mollie waren bestemd, maar mollie draagt ze niet, en myn eigen antislip-sokken zyn meestal foetsie. wat vooral lastig is by het woonkamervoetbal.
    verder de héle dag lang geschreven, van smorgens tot savonds, aan het nero-verhaal. tussendoor geluisterd naar podcasts omtrent oekraïne, als een uitvlucht om ondertussen het huis op te ruimen (ik ben nog niet klaar in de garage, maar ben toch weêr, opnieuw, helemaal bovenààn in huis begonnen, op zoek naar het meest logische ordeningsidee...)

Geen opmerkingen: