smerige vingernagels. gisteren in bad geweest, toch vandaag weêr alsof ik recht uit de koolmynen kom.
mathematisch om niet te zeggen militaristisch in myn slaapgedrag; hier, zo denk ik, is er één vry kwartier? en daar, zo zie ik, is er een tamelyk zachte ligstoel? meteen in de houding, en meteen de vluchtweg herkennen langs dewelken-ik effectief, quasi ogenblikkelyk, in dromenland geraak.
doch van groter belang: het zogenaamde "niet kunnen slapen", byvoorbeeld té vroeg smorgens, niet een kwelling doch juist een zeer groot genoegen, een bedoéling.
de zorgen van de slapeloze hebben slechts in zeer beperkte mate te maken met diens niet kunnen slapen zelf.
koffi is heden myn drug, dat wel, al een hele tyd. koffi-verslaving is jazz.
de stad swingt, de kelder zingt.
leraar zyn en performer zyn geen dichotomie. wél zyn het totààl verschillende dingen. lesgeven is niet performen, dat is een té romantische opvatting, dat is onzin. maar het bureaucratische labyrint, de digitale dreigingen van smartschool en youbikey, om zeven uur smorgens door de kou naar het atheneum van schoten ryden - is rock& roll.
leraar zyn en performer zyn geen dichotomie. wél zyn het totààl verschillende dingen. lesgeven is niet performen, dat is een té romantische opvatting, dat is onzin. maar het bureaucratische labyrint, de digitale dreigingen van smartschool en youbikey, om zeven uur smorgens door de kou naar het atheneum van schoten ryden - is rock& roll.
de "call of duty" daarvan, is rock&roll.
het anti-rock&roll-matige daarvan - is rock&roll, indien van onder-uit bekeken.
de volgende dag, laat in de namiddag: "heb ik nog blauwe verf in myn oren?"
het anti-rock&roll-matige daarvan - is rock&roll, indien van onder-uit bekeken.
de volgende dag, laat in de namiddag: "heb ik nog blauwe verf in myn oren?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten